няма́заны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які не мазалі, не змазвалі. Нямазаныя колы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мазні́ца, ‑ы, ж.

Пасудзіна для калёснай мазі. Спяваюць колы, бразгаюць мазніцы. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шырокавяшча́нне, ‑я, н.

Радыёперадачы, тэлепраграмы, якія разлічаны на шырокія колы слухачоў, гледачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. Брахаць. Сабакі кідаліся пад колы і на колы, гаўкалі на буланчыка, круцячыся ў яго пад нагамі, хапалі зубамі за пугу... Якімовіч.

2. перан. Нагаворваць, паклёпнічаць (пра зламысных людзей).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́гваздка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Спецыяльны шпень, які ўстаўляецца ў дзірку калёснай восі, каб не спадалі колы, або такое прыстасаванне для замацавання якой-н. дэталі.

2. перан. Перашкода, замінка.

Дык вось у чым з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акава́ць, акую, акуеш, акуе, акуём, акуяце; зак., што.

Абабіць металам што‑н. Акаваць колы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

throw a monkey wrench (in)to

ста́віць па́лкі ў ко́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

put a spoke in a wheel

ста́віць па́лкі ў ко́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

глёўкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вязкі, ліпкі. Колы мякка пакацілі па мокрым, глёўкім тарфяністым полі. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да уставіць.

•••

Устаўляць (ставіць) палкі ў колы — перашкаджаць чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)