Ко́цях ’мурза’ (Клім.). Магчыма, да каўцях. Гл. коўт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Молыці ’могілкі’ (Клім.). З моглыці. Да магі́ла (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Пама́йбу, помаібу ’старажытнае прывітанне’ (Клім.). З памагай бог.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Працёка, протёка ’праток’ (Клім.). Да працякаць < цячы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Асю ’выгук для адгону свіней’ (Клім.). Варыянт ацю (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мацю́ка ’булавападобная палка’ (Клім.). З польск. maczuga ’дубіна’, ’булава’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Про́бажыць, про́божыты ’галасіць, стагнаць’ (Клім.). Да бог; гл. бажыцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыка́н ’паркан, плот, агароджа’ (клім., Бяльк.). Да парка́н (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыхлу́дзіць (прыхлу́дыты) ’ашаламіць, збянтэжыць; прыстукнуць’ (Клім.). Да хлуд (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пы́па дзіц. ’вада’ (Клім.). Гукаперайманне, гл. пу́па, пі́па ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)