пла́ха, -і, ДМ пла́се, мн. -і, плах, ж.

1. Кавалак расколатага ўздоўж бервяна.

2. Калода, на якой даўней адсякалі галаву прыгаворанаму да пакарання смерцю, а таксама памост, на якім адбывалася пакаранне.

Класці галаву на плаху (таксама перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

старча́к, -ка́ м., в разн. знач. тычо́к;

кла́сці цэ́глу ~ко́м — класть кирпи́ч тычко́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

shelve​1 [ʃelv] v.

1. кла́сці на палі́цу

2. адкла́дваць напасля́ (план, працу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

*Лажа́ць, ложа́ць ’прыкладаць, класці’ (ТС). Рэлікт імперфектыва-ітэратыва ložati з суфіксам ‑ati ў апазіцыі з ložiti ’лажыць, класці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

díelen

vt кла́сці падло́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

odwieszać

незак. вешаць (класці) трубку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кілза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго.

Класці цуглі ў рот каню. [Фельчар] успомніў яе зграбную постаць, тонкія рукі, якія спрытна кілзалі стаенніка. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

настила́ть несов.

1. насціла́ць;

2. (мостить) масці́ць, намо́шчваць, насціла́ць; (покрывать) крыць; (пол) кла́сці; (камнем) брукава́ць, забруко́ўваць;

настила́ть мостову́ю масці́ць ву́ліцу;

настила́ть кры́шу крыць страху́;

настила́ть парке́т кла́сці парке́т;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

éinsargen

vt кла́сці ў труну́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

täfeln

vt абліцо́ўваць, кла́сці (парке́т)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)