арганічнае злучэнне, бясколерны газ, з якога атрымліваюць ізаактан, сінтэтычны каўчук, сінтэтычныя смолы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
rubber
[ˈrʌbər]1.
n.
1) гу́ма f., каўчу́к -у́m.
2) гу́мка, сьці́рка f.
2.
adj.
гумо́вы, гу́мавы; каўчу́кавы
•
- rubbers
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ізаля́тарм., в разн. знач. изоля́тор;
каўчу́к — до́бры і. — каучу́к — хоро́ший изоля́тор;
шкляны́ і. — стекля́нный изоля́тор;
і. для хво́рых — изоля́тор для больны́х
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
геве́я
(н.-лац. hevea, ад індз. hjewe)
вечназялёнае дрэва сям. малачаевых, пашыранае ў тропіках Амерыкі і Азіі; дае каўчук.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гваю́ла
(ісп. guayule, з індз.)
вечназялёная кустовая расліна сям. складанакветных з жоўтымі кветкамі ў суквеццях, пашыраная ў Мексіцы; дае каўчук.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ГІРЫ́Н, Цзілінь,
горад на ПнУ Кітая ў правінцыі Гірын. Засн. ў 1673. Каля 1,5 млн.ж. (1994). Порт на р. Сунгары. Вузел чыгунак і аўтадарог. Культ. і навук.цэнтр.Прам-сць: хім. (угнаенні, фарбавальнікі, сінт.каўчук, хім. валокны), дрэваапр., цэлюлозна-папяровая, буд. матэрыялаў, алюм., маш.-будаўнічая.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
бутылкаўчу́к
(ад бутыл + каўчук)
сінтэтычны палімер, прадукт полімерызацыі ізабутылену з невялікай колькасцю ізапрэну, выкарыстоўваецца ў вытворчасці аўтамабільных камер, электраізаляцыйных матэрыялаў і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
А́КРАН
(Akron),
горад на ПнУ ЗША, у штаце Агайо. 227 тыс.ж., з прыгарадамі 650 тыс.ж. (1990). Трансп. вузел. Сусветны цэнтр гумавай прам-сці. Металаапр., маш.-буд. (станкі, аўтамабілі, дарожна-буд. машыны, падшыпнікі, ракетныя рухавікі, сілавыя ўстаноўкі да атамных падводных лодак), хім. (сінт.каўчук, смала і інш.), шынная, паліграф.прам-сць. Ун-т.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
скарцане́ра
(іт. scorzonera, ад scorza = кара)
травяністая расліна сям. складанакветных з ядомымі каранямі, пашыраная ў засушлівых раёнах Еўропы і Азіі; некаторыя віды, напр.таў-сагыз, змяшчаюць у каранях каўчук; казялец.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
«БА́ЕР»
(Bayer A.G.),
хімічны канцэрн у Германіі. Засн. ў 1863, наз. «Фрыдрых Баер энд компані», з 1972 — сучасная назва. Адыграў значную ролю ў стварэнні лекавых прэпаратаў (аспірын, люмінал і інш.) і вытв-сці сінт. каўчуку. Мае каля 120 прадпрыемстваў у 40 краінах (ЗША, Нідэрланды, Італія, Іспанія, Японія і інш.), яму належаць найб.хім. комплексы Германіі і Бельгіі. Асн. прадукцыя: хімікаты, сінт.каўчук, штучныя матэрыялы, поліурэтан, фарбы, хім. валакно, лекавыя прэпараты і сродкі аховы раслін.