насо́к, -ска́, мн. -скі́, -ско́ў, м.

1. гл. нос.

2. Пярэдняя частка абутку, панчох і пад.

Н. бота.

3. Пярэдняя частка якога-н. прадмета (звычайна вузкая).

Н. касы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

skewed [skju:d] adj. касы́, ско́шаны, перако́шаны, скасабо́чаны; скры́ўлены;

skewed statistics скажо́ная статы́стыка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́плесціся, ‑плецецца; зак.

Расплёўшыся, выпасці. Выплелася стужка з касы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запаты́лак, ‑лка, м.

Клінок для замацавання касы пры касільне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kássenschalter

m -s, - аке́нца ка́сы, ка́са

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ба́нька ​1, ‑і, ДМ ‑ньцы; Р мн. ‑нек; ж.

Шырокае металічнае кольца для прымацавання касы да касся. У сенцах Анішчык пугаўём выкочвае з-пад ложка баньку ад касы. Мурашка.

ба́нька ​2,

гл. банькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

джа́ла ср., в разн. знач. жа́ло; (лезвие — ещё) остриё;

д. касы́ — остриё (жа́ло) косы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

то́псель, ‑я, м.

Спец. Касы парус трохвугольнай формы, які падымаецца над другім парусам.

[Гал. topzeil.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шы́йка, -і, ДМ шы́йцы, мн. -і, -шы́ек, ж.

1. гл. шыя.

2. Вузкая частка чаго-н.

Ш. пазванка.

Ш. касы.

Ш. збана.

3. У рачных ракаў: хваставая частка цела.

|| прым. шы́ечны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Kássenarzt

m -es, -ärzte ура́ч бальні́чнай ка́сы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)