банька 1, ‑і, ДМ ‑ньцы; Р мн. ‑нек; ж.

Шырокае металічнае кольца для прымацавання касы да касся. У сенцах Анішчык пугаўём выкочвае з-пад ложка баньку ад касы. Мурашка.

банька 2,

гл. банькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)