памя́ць, -мну́, -мне́ш, -мне́; -мнём, -мняце́, -мну́ць; -мні́; -мя́ты; зак., што.

Зрабіць мятым, змяць.

П. касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

франтаўскі́, -а́я, -о́е.

1. гл. франт.

2. Які мае модны выгляд, крой (пра адзенне, абутак).

Ф. касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

касцю́мчык, ‑а, м.

Памянш.-ласк. да касцюм; дзіцячы касцюм. Апрануты .. [Мікіта і Валодзька] па-дарожнаму — у цёмныя касцюмчыкі. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tracksuit [ˈtræks(j)u:t] n. цёплы трэніро́вачны касцю́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

костю́м касцю́м, -ма м., гарніту́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фра́чный фра́чны;

фра́чная па́ра фра́чны касцю́м (гарніту́р).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касцюмава́ць

‘апрануць (апранаць) у маскарадны касцюм каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. касцюму́ю касцюму́ем
2-я ас. касцюму́еш касцюму́еце
3-я ас. касцюму́е касцюму́юць
Прошлы час
м. касцюмава́ў касцюмава́лі
ж. касцюмава́ла
н. касцюмава́ла
Загадны лад
2-я ас. касцюму́й касцюму́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час касцюму́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

касцюмава́ць

‘апрануць (апранаць) у маскарадны касцюм каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. касцюму́ю касцюму́ем
2-я ас. касцюму́еш касцюму́еце
3-я ас. касцюму́е касцюму́юць
Прошлы час
м. касцюмава́ў касцюмава́лі
ж. касцюмава́ла
н. касцюмава́ла
Загадны лад
2-я ас. касцюму́й касцюму́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час касцюмава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Гарні́таркасцюм’. Гл. гарніту́р.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zwireihig

a двухра́дны; двухбо́ртны (касцюм)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)