кара́лінка

‘сінгулятыў да кара´лі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кара́лінка кара́лінкі
Р. кара́лінкі кара́лінак
Д. кара́лінцы кара́лінкам
В. кара́лінку кара́лінкі
Т. кара́лінкай
кара́лінкаю		 кара́лінкамі
М. кара́лінцы кара́лінках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

распла́та, -ы, ДМ -пла́це, ж.

1. гл. расплаціцца.

2. перан. Кара, помста.

Настаў час расплаты за здраду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хі́на, -ы, ж.

Тое, што і хінін.

|| прым. хі́нны, -ая, -ае.

Х. парашок.

Хіннае дрэва (дрэва, кара якога ўтрымлівае хінін).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расстрэ́л, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. расстраляць.

2. Смяротная кара, якая чыніцца выстралам з агнястрэльнай зброі.

Прысудзіць да расстрэлу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кора́ в разн. знач. кара́, -ры́ ж.;

земна́я кора́ геол. зямна́я кара́;

кора́ (больши́х полуша́рий) головно́го мо́зга, мозгова́я кора́ анат., физиол. кара́ (вялі́кіх паўша́р’яў) галаўно́га мо́згу, мазгава́я кара́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дрым-ка́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дрым-ка́р дрым-ка́ры
Р. дрым-ка́ра дрым-ка́раў
Д. дрым-ка́ру дрым-ка́рам
В. дрым-ка́р дрым-ка́ры
Т. дрым-ка́рам дрым-ка́рамі
М. дрым-ка́ры дрым-ка́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

канцэ́пт-ка́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канцэ́пт-ка́р канцэ́пт-ка́ры
Р. канцэ́пт-ка́ра канцэ́пт-ка́раў
Д. канцэ́пт-ка́ру канцэ́пт-ка́рам
В. канцэ́пт-ка́р канцэ́пт-ка́ры
Т. канцэ́пт-ка́рам канцэ́пт-ка́рамі
М. канцэ́пт-ка́ры канцэ́пт-ка́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шархаце́ць, -хачу́, -хаці́ш, -хаці́ць; -хаці́м, -хаціце́, -хаця́ць; -хаці́; незак. (разм.).

Утвараць шорхат, шум, шапацець.

Пад нагамі шархаціць кара.

|| наз. шархаце́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

crust [krʌst] n.

1. скары́нка, скары́начка

2. кара́ the earth’s crust зямна́я кара́

3. шарпа́к, шаро́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

punishment [ˈpʌnɪʃmənt] n. (for) ка́ра, пакара́нне;

corporal punishment цяле́снае пакара́нне;

capital punishment смяро́тная ка́ра, пакара́нне сме́рцю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)