upływać

upływa|ć

незак.

1. заканчвацца; канчацца; мінаць;

czas upływać — час канчаецца;

termin upływać pierwszego lipca — тэрмін заканчваецца першага ліпеня;

2. выцякаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

énden

1.

vt канча́ць, зака́нчваць

2.

1.

vi канча́цца, зака́нчвацца

nicht ~ wóllen — не спыня́цца, не змаўка́ць

2) паміра́ць, кана́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Вы́секаць ’высмаркаць нос’ (Янк. II, Бір. дыс., Шатал., брэсц., пін., З нар. сл.), вы́снекаць, вы́снякаць ’тс’ (Бір. дыс., Сцяц.). Укр. ви́сякати ’тс’, сяка́ти ’фыркаць, смаркацца’, рус. исся́кнуть ’вычарпацца’, польск. siąkać, siąknąć, sięknąć ’канчацца, вычэрпвацца; смаркацца’, в.-луж. sakać, saknyć ’высыхаць, вычэрпвацца’, чэш. sáknouti ’сачыцца, мачыць’, славац. siakať, siaknuť ’фыркаць, смаркацца’, серб.-харв. пресѐкати, ‑ка̑м ’вычарпаць’, балг. сѐквам, се́кна ’вычэрпваюся’. Прасл. *sęknǫti роднаснае слав. *sǫčiti, ц.-слав. исѫчити (гл. сучы́ць) (Фасмер, 3, 826). У іншых і.-е. мовах роднаснымі з’яўляюцца літ. senkù, sékti ’апускацца’, seklùs ’мелкі’, лат. sîkt, sīkstu, sîku ’засыхаць’, ст.-інд. ásakrak ’невычэрпны’, ст.-англ. sîhte ’балоцісты’ (з *siηhti), ірл. sesc ’сухі, бясплодны; той, які не дае малака’, кімр. hysp ’сухі’ (Траўтман, 256). Іначай–Махэк₂ (536), які звязвае таксама са слав. sokъ. Беларускія формы з ‑н‑, відавочна, пад уплывам польскіх назалізаваных форм з наступнай метатэзай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

result​2 [rɪˈzʌlt] v.

1. (from) выніка́ць, адбыва́цца ў вы́ніку (чаго-н.);

Nothing has resulted from my efforts. З маіх намаганняў нічога не выйшла.

2. (in) канча́цца (чым-н.); мець (сваі́м) вы́нікам;

It was an accident that resulted in the death of two passengers. У выніку аварыі загінулі два пасажыры.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

минова́ть

1. сов. міну́ць, праміну́ць, абміну́ць; (окончиться) прайсці́, ско́нчыцца;

минова́ло ле́то міну́ла (прайшло́, ско́нчылася) ле́та;

опа́сность минова́ла небяспе́ка міну́ла;

2. несов. міна́ць, праміна́ць, абміна́ць; (оканчиваться) прахо́дзіць, канча́цца;

◊

мину́я подро́бности абміна́ючы падрабя́знасці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разреша́ться

1. выраша́цца;

2. (заканчиваться) выраша́цца, канча́цца;

3. (кем) нараджа́ць; см. разреши́ться​ 3;

4. безл. дазваля́цца;

здесь кури́ть не разреша́ется тут куры́ць не дазваля́ецца;

5. страд. дазваля́цца; выраша́цца, перамага́цца; см. разреша́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

finish​2 [ˈfɪnɪʃ] v.

1. канча́ць; канча́цца

2. sport фінішава́ць;

He finished second. Ён фінішаваў другім.

finish off [ˌfɪnɪʃˈɒf] phr. v. завярша́ць, даво́дзіць да канца́

finish up [ˌfɪnɪʃˈʌp] phr. v. infml

1. (нарэ́шце) апыну́цца (дзе-н.); аказа́цца ў які́м-н. стано́вішчы;

He finished up in jail. Ён апынуўся ў турме.

2. дае́сці, дапі́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

истека́ть несов.

1. (вытекать, выливаться) уст. выцяка́ць; перен. (выходить, появляться) выхо́дзіць; (проистекать — ещё) выніка́ць;

2. (о времени) міна́ць, канча́цца;

срок догово́ра истека́ет тэ́рмін дагаво́ру канча́ецца;

3. (исходить кровью, слезами и т. п.) сыхо́дзіць, сплыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fällig

a

1) тэрміно́вы, які́ падляга́е вы́плаце

~ wérden — канча́цца (пра тэрмін)

2)

der Zug ist in zehn Minúten ~ — цягні́к паві́нен прыбы́ць праз дзе́сяць хвілі́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

conclude

[kənˈklu:d]

v.

1) канча́ць, зако́нчваць (пасе́джаньне, прамо́ву)

2) заключа́ць (умо́ву, мір), рабі́ць высно́ву

3) пастанаўля́ць, выраша́ць

I concluded not to go — Я пастана́віў ня йсьці

4) канча́цца, зако́нчвацца

The book concluded happily — Кні́га зако́нчылася шчасьлі́ва

to conclude — такі́м чы́нам (у канцы́ прамо́вы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)