нарубі́ць, ‑рублю, ‑рубіш, ‑рубіць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нарубі́ць, ‑рублю, ‑рубіш, ‑рубіць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
kamienica
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
газіфікава́цца, ‑куецца;
1. Паддавацца газіфікацыі (у 1 знач.).
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Rótschwänzchen
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ка́менный
1. (о здании из камня или кирпича) мурава́ны;
ка́менный дом мурава́ны дом;
ка́менная стена́ мурава́ная сцяна́, мур;
2.
ка́менная соль каме́нная соль;
ка́менный у́голь
ка́менный век
ка́менный мост
ка́менная насти́лка брук;
ка́менные поро́ды
ка́менные рабо́ты каме́нныя рабо́ты;
ка́менная ба́ба каме́нная ба́ба;
ка́менный мешо́к
◊
как за ка́менной стено́й як за муравана́й (каме́ннай) сцяно́й.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
каксава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе;
Ператвараць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
звод², -у,
1. Зведзеныя ў адно цэлае і размешчаныя ў пэўнай паслядоўнасці звесткі, матэрыялы, тэксты.
2. Выпуклае або крывалінейнае перакрыцце, якое злучае сцены, апоры якога
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
kamienny
kamienn|y1.
2.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)