Stone Age

Каме́нны век

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Stinkohle

f -, -n каме́нны ву́галь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stinzeit

f - гіст. каме́нны век

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

аэралі́т

(ад аэра- + -літ)

каменны метэарыт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мезалі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Сярэдні каменны век, пераход ад старажытнага да новага каменнага веку.

[Ад грэч. mésos — сярэдні, прамежкавы і lithos — камень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абліцо́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж.

1. гл. абліцаваць.

2. Каменны, драўляны, металічны і пад. слой, матэрыял, якім пакрываюць сцены, збудаванне для трываласці або ўпрыгожання.

Мармуровая а.

|| прым. абліцо́вачны, -ая, -ае.

Абліцовачная плітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарубі́ць, ‑рублю, ‑рубіш, ‑рубіць; зак., чаго.

Спец. Вырубіць, здабыць у шахце (пра каменны вугаль). Нарубіць вугалю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kamienica

ж. дом (каменны); камяніца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

газіфікава́цца, ‑куецца; незак.

1. Паддавацца газіфікацыі (у 1 знач.). Каменны вугаль добра газіфікуецца.

2. Зал. да газіфікаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Rtschwänzchen

n -s, - заал. каме́нны дрозы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)