падако́ннік, ‑а, м.

Дошка або каменная пліта, устаўленая ці ўмураваная гарызантальна ў аконны праём знізу. Падако былі густа застаўлены вазонамі. Бядуля. [Рыгор] падышоў бліжэй да акна, абапёрся локцямі на падаконнік. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маналі́т, ‑а, М ‑ліце, м.

1. Суцэльная каменная глыба. // Прадмет, высечаны з суцэльнага каменя.

2. У глебазнаўстве — кавалак глебы з непарушаным структурным складам, які паказвае будову глебы ў вертыкальным разрэзе.

[Ад грэч. mónos — адзін і líthos — камень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Машчонка ’каменная дарога на нізкім месцы’ (слаўг., Яшк.). Запазычана з рус. мовы. Гл. яшчэ Совещ. ОЛА (Гомель), 164.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

flagstone

[ˈflægstoʊn]

n.

1) каме́нная пліта́ (для выклада́ньня хо́днікаў)

2) плітня́к -у́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

маналі́т

(гр. monolithos)

суцэльная каменная глыба, а таксама прадмет, высечаны з суцэльнага каменя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

fliza

ж.

1. пліта (каменная і да т.п.);

2. друк. камень

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hearth [hɑ:θ] n.

1. каме́нная пліта́ або́ цэ́гла пе́рад камі́нам

2. lit. ха́тні агме́нь; ро́дная ха́та;

long for hearth and home сумава́ць без ро́днага кута́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

да́йка

(англ. dike = літар. перагародка, каменная сцяна)

пластападобнае магматычнае цела (інтрузія), абмежаванае паралельнымі плоскасцямі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сфінкс, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Каменная скульптура ляжачага льва з чалавечай галавой.

2. У старажытнагрэчаскай міфалогіі: крылатая істота з тулавам ільва, з галавой і грудзямі жанчыны, якая забівала падарожнікаў, што не маглі разгадаць зададзеную загадку.

3. перан. Пра незразумелую, загадкавую істоту, дзіўнага чалавека (кніжн.).

Гэты чалавек для мяне — с.

4. Назва роду, парода некаторых жывёл, насякомых і інш.

Кот пароды с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мур м.

1. (род. му́ру) ка́менная (кирпи́чная) стена́; кла́дка ж.;

2. (род. му́ра) ка́менное (кирпи́чное) зда́ние;

◊ як м. — как грани́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)