mosquito

[məˈski:toʊ]

1.

n., -toes or -tos

кама́р -а́ m.

2.

adj.

камаро́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

маляры́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да малярыі. Малярыйныя захворванні. // Які з’яўляецца крыніцай малярыі. Малярыйны камар. Малярыйная мясцовасць.

2. Звязаны з мерапрыемствамі па барацьбе з малярыяй. Малярыйная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маку́ша, ‑ы, ж.

Тое, што і макушка (у 1 знач.). Праме[н]і, стрэлы залатыя, Макушы лесу прабіваюць І бляскам-ззяннем высцілаюць Нябёсаў багны патайныя. Колас. — Узгорак стромы, — сказаў Камар. — Макуша — голая. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́шанка

1. Скошаны луг (Брэст., Камар., Шчуч.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

насмакта́цца сов., в разн. знач. насоса́ться;

кама́р ~та́ўся крыві́ — кома́р насоса́лся кро́ви;

н. малака́ — насоса́ться молока́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подточи́ть сов.

1. (повредить подъедая) падтачы́ць;

2. (сделать острее) падвастры́ць; (на точиле) падтачы́ць;

3. (подмыть — о воде) падмы́ць; см. подта́чивать​II 1, 2, 4;

◊

кома́р но́са не подто́чит погов. кама́р но́са не падаткне́; кама́р но́сам не падле́зе;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Кама́рыкі, комарыкы ’зязюльчын светнік, Coronaria Поз cuculi L’, (бяр., Нар. лекс.). Квітнеючыя краскі на балоцістыхмясцінах у сваёй масе ствараюць уражанне лятаючых камароў. Да камар (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падтачы́ць ​1, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што.

1. Натачыць злёгку, крыху або дадаткова. Падтачыць нож. Падтачыць сякеру.

2. Пашкодзіць, раз’ядаючы знутры, знізу (пра чарвей і пад.). [Ляксандра:] — Шашаль падтачыў падрубы. Баранавых.

3. перан. Аслабіць, падарваць (сілы, здароўе і пад.). З выгляду [Люся] была змізарнелая, бляклая — як бы цяжкая хвароба падтачыла яе і яна толькі-толькі стала на ногі. Навуменка.

•••

Камар носа не падточыць гл. камар.

падтачы́ць ​2, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што.

Далучыць для падаўжэння, павелічэння чаго‑н. [Янка:] — Я гэта адсяку канец вяроўкі, знізу падтачу ды спускаюся далей. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gnat

[næt]

n.

1) мо́шка f., coll. машкара́ f., гнюс -у m.

2) Brit. кама́р -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

калыба́ Зыб на рацэ (Гом). Тое ж рабізна́ (РБС).

□ в. Калыбань Камар.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)