ле́ва,

У выразе: лева руля — каманда, якая падаецца для павароту руля ўлева.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаблі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца фехтаваннем на шаблях. Каманда шаблістаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

all-star

[,ɔlˈstɑ:r]

adj.

зо́ркавы, вы́браны

all-star team — вы́браная кама́нда, кама́нда ўсіх зо́рак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Attention!

interj.

Зважа́й! (кама́нда)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

стоп.

1. выкл. Ужыв. як каманда: стой, спыніся!; як загад у значэнні: хопіць, даволі, годзе!

С.!

Прыехалі.

2. у знач. нязм. наз. Назва сігналу для прыпынку транспарту.

Сігнал с.

Знак с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зважа́й! каманда (вайск) stíllgestanden!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

валейбо́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да валейбола. Валейбольная пляцоўка. Валейбольны мяч. Валейбольняя каманда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экіпа́ж, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Каманда, асабовы састаў карабля, самалёта, танка і пад.

Э. падводнай лодкі.

Э. верталёта.

2. Агульная назва лёгкіх рысорных пасажырскіх павозак (уст.).

|| прым. экіпа́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

згуля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Дасягнуць зладжаных дзеянняў у сумеснай гульні. Футбольная каманда добра згулялася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Shoulder arms!

На плячо́! (кама́нда)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)