knee-deep

[,ni:ˈdi:p]

adj.

па кале́на (глыбо́кі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

knee-high

[,ni:ˈhaɪ]

adj.

да кале́на (высо́кі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kníetief

a, adv па кале́на (глыбінёй)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гані́т

(ад гр. gony = калена)

запаленне каленнага сустава.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

crank​2 [kræŋk] n. tech. крывашы́п; кале́на, кале́нчаты рыча́г; завадна́я ру́чка (аўтамабіля)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аднакале́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адно калена (у 3, 4 знач.). Аднакаленнае вудзільна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́хны, ‑ая, ‑яе.

Абл. Іхні. Фельчар іхны нагу.. [Міколе] перавязаў (вышэй калена куля папала). Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кале́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да калена (у 1 знач.).

•••

Каленны сустаў гл. сустаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскавялі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. Рассячы, разваліць, глыбока параніць. Раскавяліць калена. Раскавяліць нагу тапаром.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бядро́, ‑а; мн. бёдры, ‑аў; н.

Частка нагі ў чалавека або ў жывёліны ад таза да калена. Рана крывавілася на бядры на вяршок вышэй калена. Мележ. // Знешні бок верхняй часткі нагі, таза. [Прузына] паклала рукі на бёдры, адкінула галаву: — А ну, скажы [Красан], што трэба зрабіць, каб затрымаць цвіценне льну? Стаховіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)