партколле́гия (парти́йная колле́гия) парткале́гія, -гіі ж. (парты́йная кале́гія).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

редколле́гия (редакцио́нная колле́гия) рэдкале́гія, -гіі ж. (рэдакцы́йная кале́гія).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

jury [ˈdʒʊəri] n.

1. law суд прыся́жных

2. sport судзе́йская кале́гія

3. журы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

adwokacki

1. адвакацкі;

zespół adwokacki — калегія адвакатаў; адвакацкая калегія;

2. перан. абарончы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дырэктара́т, ‑а, М ‑раце, м.

1. Калегія дырэктараў якога‑н. буйнога прадпрыемства, ведамства на чале з галоўным дырэктарам.

2. Тое, што і дырэкцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kollégium

n -s, -gi¦en кале́гія; нара́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lektorát

n -s, -e рэдакцы́йная кале́гія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

судзе́йскі Geríchts-; geríchtlich; Ríchter-, ríchterlich;

судзе́йскіая кале́гія Ríchterkollegium n -s, -gi¦en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

капі́тул, ‑а, м.

1. Калегія духоўных асоб пры епіскапе ў каталіцкай і англіканскай царкве.

2. Сход членаў рыцарскага ці манаскага ордэна; кіруючы орган ордэна.

3. У дарэвалюцыйнай Расіі — установа, якая займалася ўзнагароджваннем ордэнамі.

[Лац. capitulum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

редакцио́нный рэдакцы́йны;

редакцио́нный сове́т рэдакцы́йны саве́т;

редакцио́нная колле́гия рэдакцы́йная кале́гія;

редакцио́нные попра́вки рэдакцы́йныя папра́ўкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)