казачо́к​I (уменьш. к каза́к) казачо́к, -чка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асі́лак, -лка, мн. -лкі, -лкаў, м.

1. Герой беларускіх казак, воін вялікай сілы, мужнасці; волат.

2. перан. Чалавек магутнай сілы, мужнасці, адвагі.

|| прым. асі́лкавы, -ая, -ае.

Асілкавая постаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сечаві́к, ‑а, м.

Гіст. Казак Запарожскай Сечы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kosák

m -en, -en каза́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

запаро́жац, ‑жца, м.

Гіст. Казак з Запарожскай Сечы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Хведаровіч (казак) 5/224

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

нараска́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Расказаць шмат чаго‑н. Нарасказваць казак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гайдама́к, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Украінскі казак 17 і 18 стст., удзельнік народнавызваленчай барацьбы супраць польскіх памешчыкаў.

2. Салдат нацыяналістычных атрадаў у час грамадзянскай вайны ва Украіне ў 1918—1920 гг.

|| прым. гайдама́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Cossack

[ˈkɑ:sæk]

1.

n.

каза́к -а́ m.

Cossack’s way of life — каза́ччына f.

2.

adj.

каза́цкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Рымша (герой нар. казак) 9/218—219

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)