uzębienie

н.

1. зубная сістэма; зубы;

2. тэх. зубцы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

emalia

ж. эмаль; паліва;

emalia zębowa анат. зубная эмаль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

па́ста ж.

1. Pásta f -, -ten, Páste f -, -n;

зубна́я па́ста Záhnpasta f, Záhnpaste f;

2. (італьянскія макароны) Pásta f -,

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шчо́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Прыстасаванне для чысткі, мыцця, змятання чаго-н. у выглядзе плоскай калодачкі з густа насаджаным на яе шчаціннем ці іншым матэрыялам.

Ш. для абутку.

Зубная ш.

Ш. для чысткі коней.

2. У коней: частка нагі над капытом і пучок валасоў на гэтым месцы (спец.).

3. Прыстасаванне ў электрамашыне для перадачы току ад вярчальных частак да нерухомых (спец.).

|| памянш. шчо́тачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 знач.).

|| прым. шчо́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́ста ​1, ‑ы, ДМ ‑сце, ж.

Рэчыва, якое мае выгляд вязкай цестападобнай масы (прымяняецца ў медыцыне, касметыцы, кулінарыі і пад.). Зубная паста. Таматная паста.

[Іт. pasta.]

па́ста ​2, ‑ы, ДМ ‑сце, ж.

Абл. Пасьба. І павыганяла з хлява свінню і трое парасят, каб удваіх з Юркам гнаць іх на пасту. Брыль. Што ж не выйшаў ты на пасту, Ганарлівы наш Мышасты? Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fluor, ~u

м. хім. фтор;

pasta z ~em — зубная паста з фторам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шчо́тка ж.

1. Bürste f -, -n;

зубна́я шчо́тка Záhnbürste f;

шчо́тка для валасо́ў Háarbürste f;

адзе́жная шчо́тка Kléiderbürste f;

пачы́сціць шчо́ткай (áb)bürsten;

2. эл. Bürste f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

enamel

[ɪˈnæməl]

1.

n.

1) эма́ль f. (зубна́я й для по́суду)

2) глязу́ра, палі́ва f. (для гліня́ных вы́рабаў)

3) эмалява́ныя рэ́чы або́ по́суд

2.

v.t.

пакрыва́ць эма́льлю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

paste

[peɪst]

1.

n.

1) мучны́ клей

2)

а) здо́бнае це́ста

б) гл. pasta

3) заме́шаная глі́на (на ганча́рныя вы́рабы)

4) страз -у m. (шту́чны ка́мень)

5) зубна́я па́ста

2.

v.

1) накле́йваць, закле́йваць

2) нама́зваць кле́ем

3) Sl. мо́цна ўда́рыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pasta

ж. паста; паштэт;

pasta mięsna — мясны паштэт;

pasta pomidorowa — таматная паста;

pasta do obuwia — крэм (вакса) для абутку, гуталін;

pasta do zębów — зубная паста

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)