зно́ска, ‑і, ДМ зносцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зносіць — знесці ​1 (у 1, 2, 4 і 5 знач.).

2. Р мн. ‑сак. Дадатковы тэкст, змешчаны пад асноўным у самым нізе старонкі. Зрабіць зноску.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Qui vitulum tollet, taurum subduxerit idem

Хто зносіць цяля, украдзе і быка.

Кто украдёт телёнка, украдёт и быка.

Гл.: Parva delicta...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

знос ​1, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зносіць — знесці (у 1–5 знач.).

знос ​2, ‑у, м.

Псаванне ў працэсе дзейнасці, выкарыстання і пад. Знос аўтапакрышак. □ — Нельга дапускаць, каб абсталяванне працавала на знос. Шыцік.

•••

Зносу няма чаму гл. няма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unosić

незак.

1. узнімаць; прыпадымаць;

2. кніжн. зносіць; забіраць; красці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

demolish

[dɪˈmɑ:lɪʃ]

v.t.

1) зно́сіць (дом); раскіда́ць (мост); разьбіра́ць (ха́ту); буры́ць, разбура́ць

2) зьнішча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

herúnterbringen

* vt

1) зно́сіць уні́з

2) мардава́ць, выпе́трываць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábschwemmen

vt

1) змыва́ць; зно́сіць (вадой)

2) сплаўля́ць (лес)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зму́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.

Мучэннямі давесці да поўнай знямогі. Змучыць допытамі і катаваннямі. // Крайне стаміць, знясіліць, прымусіўшы цяжка працаваць, зносіць нягоды і пад. Яўген быццам і не заўважаў ляснога хараства, працаваў з нейкім бяздумным шалам, нібыта хацеў змучыць сябе, знясіліць, заганяць цяжкай работаю. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́скивать несов.

1. в разн. знач. сця́гваць; звалака́ць;

2. (сносить в одно место или куда-л.) зно́сіць, сця́гваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змыва́ць

1. ábwaschen* vt, ábspülen vt;

змыва́ць га́ньбу die Schánde tílgen;

2. (зносіць вадой) fórtschwemmen vt, wégspülen vt;

◊

як вадо́й змы́ла wie wéggeblasen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)