АКЦЭ́ПТ

(ад лац. acceptus прыняты),

1) згода на заключэнне дагавору ў адпаведнасці з прапановай (афертай) інш. боку.

2) У міжнар. праве — аднабаковая заява пра звязанасць умовамі дагавору.

3) Прыняцце плацельшчыкам (трасатам) па пераводным вэксалі (траце) абавязацельстваў аплаціць вэксаль у вызначаны ў ім тэрмін. Такі акцэпт афармляецца на правым баку вэксаля ў выглядзе адпаведнага надпісу акцэптанта.

4) Згода банка гарантаваць выплату сумы, названай у пераводным вэксалі.

5) Згода плацельшчыка на аплату грашовых і таварных дакументаў. Выкарыстоўваецца пры разліках за тавары, паслугі і выкананыя работы: плацеж ажыццяўляецца са згоды плацельшчыка па разліковых дакументах, выпісаных пастаўшчыком.

Г.І.Краўцова.

т. 1, с. 222

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

паразуме́нне, ‑я, н.

Згода, аднадушнасць, разуменне адзін аднаго. Успамінаючы дэталі, людзей.., [Максім з Апанасам] усё бліжэй даходзілі да паразумення. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агрэма́н, ‑у, м.

Згода ўрада адной дзяржавы прыняць асобу, прапанаваную іншай дзяржавай у якасці яе дыпламатычнага прадстаўніка.

[Ад фр. agrément — згода.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мір¹, -у, м.

1. Адсутнасць варожасці, вайны; згода.

Барацьба народаў за м.

Жыць у міры.

У сям’і м.

2. Пагадненне ваюючых бакоў аб канчатковым спыненні ваенных дзеянняў.

Падпісаць м.

|| прым. мі́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

молчали́вый маўклі́вы;

молчали́вое согла́сие маўклі́вая зго́да;

молчали́вое одобре́ние маўклі́вае адабрэ́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przyzwolenie

н. дазвол; згода

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

акцэ́пт

(лац. acceptus = прыняты)

1) згода на заключэнне дагавору на прапанаваных умовах;

2) форма безнаяўнага разліку паміж арганізацыямі, а таксама згода аплаціць грашовыя дакументы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прынцыпо́вы, -ая, -ае.

1. Які датычыць прынцыпаў.

Прынцыповае пытанне.

2. Які прытрымліваецца цвёрдых прынцыпаў

П. чалавек.

Прынцыповая крытыка.

3. Які датычыць чаго-н. толькі ў асноўным.

Прынцыповая згода на што-н.

|| наз. прынцыпо́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маўклі́вы schwéigsam, wórtkarg, éinsilbig, verschwíegen;

маўклі́вая зго́да stíllschweigendes Éinverständnis

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

approbation [ˌæprəˈbeɪʃn] n. fml адабрэ́нне, ух вале́нне; са́нкцыя, зго́да (на што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)