ting [tɪŋ] n. звон;

the sharp ting of a handbell прані́злівы звон звано́чка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

залі́вісты, -ая, -ае.

Гучны, пералівісты, з бесперапыннымі пераходамі з аднаго тону ў другі.

З. смех.

З. звон званка.

|| наз. залі́вістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вечево́й вечавы́;

вечево́й ко́локол вечавы́ звон.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бла́говест уст. звон, род. зво́ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гусля́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Музыкант, які іграе на гуслях, а таксама спявак, які спявае пад звон гусляў.

|| прым. гусля́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стру́нны в разн. знач. стру́нный;

с. інструме́нт — стру́нный инструме́нт;

с. квартэ́т — стру́нный кварте́т;

с. звон — стру́нный звон

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

knell [nel] n. fml пахава́льны звон

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ringing​1 [ˈrɪŋɪŋ] n. звон, перазво́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tinnitus [ˈtɪnɪtəs] n. med. звон у вуша́х

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ве́ча, -а, н.

Народны сход у Старажытнай Русі і Беларусі гараджан для вырашэння грамадскіх спраў, а таксама месца такога сходу.

Полацкае в.

|| прым. вечавы́, -а́я, -о́е.

В. звон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)