наба́тны Sturm-;

наба́тны звон Stúrmglocke f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

празвані́ць, -аню́, -о́ніш, -о́ніць; зак.

1. Прагучаць (пра звон).

Празваніў званок.

2. што і з інф. Апавясціць звонам пра што-н. (разм.).

Празванілі антракт.

3. Правесці які-н. час звонячы.

Празваніў паўгадзіны — ніхто не адказвае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

dzwon, ~u

м. звон;

zawiesić dzwon w dzwonnicy — павесіць звон на званіцу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

jingle​1 [ˈdʒɪŋgl] n.

1. звон, перазво́н

2. каро́ткая рэкла́мная пе́сенька

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

brzęk, ~u

м. бразганне; звон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

наба́т наба́т, род. (о большом барабане) наба́та и (о сигнале) наба́ту м., звон, род. зво́ну м.;

◊

бить в наба́т біць у звон (наба́т);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Geläute

n -s звон, перазво́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Glóckengeläute

n -s, - звон, перазво́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

гусля́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гусляў. Гуслярны звон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вечавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да веча. Вечавы звон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)