Майстар спорту СССР, гл. Званні спартыўныя
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
АФІЦЭ́РСКІ СКЛАД,
адміністрацыйна-прававая катэгорыя асоб, якія маюць ваен. або ваен.-спец. падрыхтоўку (адукацыю) і асабіста прысвоеныя афіцэрскія званні; асн. частка ваен. кадраў дзяржавы. Асобы афіцэрскага складу могуць знаходзіцца непасрэдна на ваен. службе, лічыцца ў запасе або быць у адстаўцы. Ва Узбр. сілах Рэспублікі Беларусь афіцэрскі склад падзяляецца на малодшы, старшы і вышэйшы (гл. ў арт. Званні воінскія).
т. 2, с. 135
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
promote [prəˈməʊt] v.
1. прасо́ўваць (у чыне або званні)
2. садзе́йнічаць, падтры́мліваць, заахво́чваць;
promote tourism заахво́чваць развіццё туры́зму
3. рэкламава́ць, садзе́йнічаць про́дажу
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
падвы́сіць, -ы́шу, -ы́сіш, -ы́сіць; -ы́шаны; зак. (разм.).
1. каго-што. Падняць вышэй, зрабіць вышэйшым.
П. плаціну.
2. каго (што). Перавесці на больш высокую пасаду.
П. у званні.
3. што. Павялічыць (цэны, нормы і пад.).
П. норму выпрацоўкі.
|| незак. падвыша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. падвышэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Марынава́ць ’кансерваваць, гатаваць харчовыя прадукты ў марынадзе’, (перан.) ’знарок прытрымліваць у адным стане, званні’ (ТСБМ). З рус. мариновать ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 79–80), якое з франц. mariner або з ням. marinieren < лац. marināre ’класці ў салёную ваду’ (Фасмер, 2, 573).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Заслужаны майстар спорту СССР, гл. Званні спартыўныя
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
sonorous [ˈsɒnərəs] adj.
1. fml гу́чны, зво́нкі;
sonorous salutes шу́мныя прывіта́нні
2. fml урачы́сты, высакамо́ўны;
sonorous style рытары́чны стыль;
sonorous titles высо́кія зва́нні
3. ling. сано́рны (гук)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
піса́цца, пішу́ся, пі́шашся, пі́шацца; пішы́ся; незак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Перадавацца на пісьме пэўным чынам.
Імёны і прозвішчы пішуцца з вялікай літары.
2.(1 і 2 ас. не ўжыв.), безас. Аб магчымасці або жаданні пісаць (разм.).
Сёння штосьці не пішацца.
3. кім. Лічыцца ў якім-н. званні, саслоўі, называць сябе як-н., падпісваючыся (уст.).
П. дваранінам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ВУЧО́НАЕ ЗВА́ННЕ,
прысвойваецца выкладчыкам ВНУ і навук. работнікам (звычайна з вучонымі ступенямі) у залежнасці ад навук. кваліфікацыі і складанасці творчых задач, якія імі вырашаюцца. У адпаведнасці з вучоным званнем замяшчаюцца і пасады ў навуч. і навук. установах, што займаюцца паводле конкурсу і па кантракце. Сістэма вучоных званняў: прафесар (у сярэднявеччы магістр), дацэнт і інш. — усталявалася ў зах.-еўрап. ун-тах у канцы 16 ст. У Расіі гэтыя вучоныя званні сталі выкарыстоўвацца ў 18—19 ст. У СССР, у т. л. на Беларусі, сістэма вучоных званняў аформілася ў 1920—30-я г., прыняты вучоныя званні: прафесар, дацэнт.
т. 4, с. 297
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
марынава́ць
(фр. mariner)
1) кансерваваць, прыгатоўваць грыбы, агародніну, рыбу ў марынадзе;
2) перан. свядома затрымліваць вырашэнне якой-н. справы або каго-н. у якім-н. стане, званні.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)