zaćmić

zaćmi|ć

зак.

1. зацямніць;

2. перан. зацьміць; перасягнуць;

~ć kogo urodą (sławą) — перасягнуць каго прыгажосцю (славай);

3. разм. закурыць;

~ć fajkę — закурыць люльку;

4. заныць;

~ł ząb — заныў зуб

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)