затыка́цца несов.

1. затыка́ться; заку́пориваться; см. заткну́цца;

2. страд. затыка́ться, заку́пориваться, уку́пориваться; см. затыка́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канапа́ціць, ‑пачу, ‑паціш, ‑паціць; незак., што.

Затыкаць дзіркі або шчыліны ў чым‑н. пакуллем, мохам і інш. Канапаціць хату. Канапаціць сцены. □ [Якуб] падняў з дна затопленую мінулай восенню лодачку.. Канапаціў пакуллем, плавіў смолку. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

szpuntować

незак.

1. шпунтаваць;

2. затыкаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wad​2 [wɒd] v.

1. затыка́ць (ватаю)

2. рабі́ць по́дбіўку (з ваты);

a wadded quilt вато́ўка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zústopfen

vt

1) затыка́ць, закарко́ўваць

2) зацыро́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

obtykać

зак.

1. канапаціць затыкаць;

2. абтыкаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

verstópfen

vt

1) затыка́ць, заканапа́чваць

2) засо́рваць (страўнік)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spúnden, spünden

vt

1) затыка́ць

2) буд. шпунтава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stöpseln

vt

1) затыка́ць (коркам)

2) устаўля́ць штэ́псель

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

knébeln

vt

1) звя́зваць, ско́ўваць (ініцыятыву)

2) затыка́ць рот (кляпам)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)