гуказа́піс, -у, мн. -ы, -аў, м.

Запіс спецыяльнымі апаратамі гаворкі або музыкі на плёнку, пласцінку і пад., а таксама плёнка, пласцінка з такім запісамі.

Студыя гуказапісу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэбето́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэбету. Дэбетовы запіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здзе́лачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да здзелкі. Здзелачны запіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэ́дытавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крэдыту. Крэдытавы запіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спірагра́фія, ‑і, ж.

Запіс работы лёгкіх пры дапамозе спецыяльнага прыбора.

[Ад лац. spirare — дыхаць, выдыхаць і грэч. graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электраэнцэфалагра́ма, ‑ы, ж.

Графічны запіс, які рэгіструе біятокі галаўнога мозга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВІДЭАЗА́ПІС,

гл. Запіс тэлевізійных сігналаў.

т. 4, с. 143

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

стэрэафані́я, -і, ж. (спец.).

Перадача ці ўзнаўленне гуку, якія даюць магчымасць вызначыць напрамак гучання і размяшчэння крыніцы гуку ў прасторы.

|| прым. стэрэафані́чны, -ая, -ае.

С. запіс.

Стэрэафанічнае кіно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грамза́піс, ‑у, м.

Запіс музыкі, прамовы і пад. на грамафоннай пласцінцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самазапі́свальны, ‑ая, ‑ае.

Які робіць аўтаматычна запіс чаго‑н. Самазапісвальны прыбор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)