◎ Кле́панка: гуляць у клепанкі ’гуляць у хованкі’ (ТС). Калі клепанка ’хованка’, то можна рэканструяваць *клепаць ’ха-ваць© Надзейных славянскіх паралелей няма. Але карысна звярнуцца да балтыйскай лексічнай групы, якая прадстаўлена ст.-прус. auklipts ’схаваны’, лат. pieklept ’замыкаць, зачыняць’, літ. slėpti ’хаваць’ (< * skiepti), лат. slėpt ’тс’. Таму не выключана балтыйскае паходжанне слова (параўн. Тапароў, Прус., А — , 149–150). Параўн., аднак, шлёпаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фермуа́р

(фр. fermoir, ад fermer = замыкаць, загароджваць)

1) засцежка, спражка, звычайна ўпрыгожаная чым-н., на альбоме, кнізе, каралях, а таксама каралі з такой засцежкай-упрыгожаннем;

2) долата для мастацкага разьбярства, ціснення скуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

замыка́цца несов.

1. (закрываться) запира́ться, замыка́ться;

2. (соединяться концами) замыка́ться;

3. перен. (обособляться) замыка́ться;

4. страд. запира́ться; замыка́ться; см. замыка́ць 1, 2;

◊ з. ў сваёй шкарлу́піне — замыка́ться в свое́й скорлупе́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ábsperren

1.

vt

1) замыка́ць, зачыня́ць

2) адгаро́джваць; ачапля́ць; адрэ́заць (шлях)

éine Stráße ~ — ачапля́ць ву́ліцу

2.

(sich) адасабля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zapierać

I

1. незак.

запіраць; замыкаць;

2. czego адмаўляць што; не прызнаваць чаго;

zapierać dech — займаць дух

II незак.

замываць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lock​3 [lɒk] v.

1. запіра́ць; запіра́цца; замыка́ць; замыка́цца;

Does this door lock? Гэтыя дзверы запіраюцца?

2. сціска́ць;

lock smb. in one’s arms сціска́ць каго́-н. у абды́мках, абдыма́ць, абніма́ць

3. злуча́ць, сплята́ць

lock away [ˌlɒkəˈweɪ] phr. v. хава́ць пад замо́к

lock out [ˌlɒkˈaʊt] phr. v. запіра́ць дзве́ры і не ўпуска́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

éinschließen

*

1.

vt

1) замыка́ць

2) акружа́ць, атача́ць

3) уключа́ць

die Betréuung mit éingeschlossen — уключа́ючы абслуго́ўванне

2.

(sich) зачыня́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

shutter

[ˈʃʌtər]

1.

n.

1) акані́ца f., жалюзі́, indecl.

2) за́саўка f. (на дзьвяра́х); за́сланка f. (у пе́чы)

3) затво́р -а m. (фотааб’екты́ва)

2.

v.t.

зачыня́ць, замыка́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Тва́рка ’адтуліна ў калодачным вуллі, праз якую дастаюць мёд’ (лельч., Арх. ГУ), ’адтуліна ў вуллі’ (Мат. Гом.), тва́ркі ’вузкія дошчачкі, што ўстаўляюцца ў адтуліну вулля’ (Нік. Очерки). Параўн. рус. смален. тва́рька ’невялікая круглая адтуліна ў вуллі для пчол’, дыял. твирь ’палова складной даўжаі ў борці’, якое Фасмер (4, 33) параўноўвае са ство́рка ’тс’ і звязвае з затворя́ть ’зачыняць’, што ўрэшце ўзыходзіць да *verti ’прыціскаць, замыкаць’. Аднак параўн. таксама польск. twarz, tworz ’работа каля борцяў’, што схіляе да сувязі з тварыць 2 (гл.), параўн. тварыла 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

fasten

[ˈfæsən]

v.t.

1) прымацо́ўваць, прывя́зваць, зьвя́зваць; сашчэ́пліваць (папе́ры); сашрубо́ўваць

2) сьціска́ць (ру́кі, зу́бы)

3) зачыня́ць; замыка́ць; зашпіля́ць

to fasten a door — зашчапі́ць дзьве́ры

to fasten a blouse — зашпілі́ць блю́зку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)