фонд, ✂, м.

  1. Грашовыя сродкі.

    • Ф. заработнай платы.
    • Залаты ф. (таксама перан. лепшая частка чаго-н.).

  2. Рэсурсы, запасы чаго-н.

    • Насенны ф.
    • Жыллёвы ф.

  3. мн. Працэнтныя, каштоўныя паперы (спец.).

    • Банкаўскія фонды.

|| прым. фондавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

medal [ˈmedl] n.

1. меда́ль;

an Оlympic gold medal алімпі́йскі залаты́ меда́ль

2. mil. о́рдэн

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

necklace

[ˈnekləs]

n.

кара́лі; залаты́ або́ срэ́бны ланцужо́к на шы́ю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

gólden

a залаты́

das ~e Zéitalter — залаты́ век

~e Bérge verspréchen* — абяца́ць залаты́я го́ры

éine ~e Medáille — [-'daljə] залаты́ меда́ль

die ~e Régel — матэм. трайно́е пра́віла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

распрацаваць, ✂; зак.

  1. Старанна апрацоўваючы, зрабіць прыгодным для чаго-н.

    • Р. поле.

  2. Усебакова даследаваць, вывучыць.

    • Р. праблемнае пытанне.

  3. Вычарпаць дзе-н. усю магчымую здабычу карысных выкапняў.

    • Залаты прыіск ужо распрацаваны.

|| незак. распрацоўваць, ✂.

|| наз. распрацоўванне, ✂ і распрацоўка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

quartz [kwɔ:ts] n. geol.

1. кварц (мінерал)

2. ква́рцавы крышта́ль;

a quartz gold watch залаты́ ква́рцавы гадзі́ннік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zdobywca

м. заваёўнік;

zdobywca złotego medalu — залаты медаліст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абру́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Вузкі драўляны ці металічны вобад, які набіваецца на бочку, кадушку і пад. для змацавання клёпак.

2. Сагнутая ў кольца пласціна (або стрыжань, прут і пад.). Гімнастычны а.

3. Упрыгожанне, якое надзяецца на галаву. Залаты а.

|| прым. абру́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

аўрэаміцы́н

(ад лац. aureus = залаты + -міцын)

лекавы прэпарат, антыбіётык, які прымяняюць пры лячэнні пнеўманіі, дызентэрыі і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

золата... (а таксама залата...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае та значэнню: а) слову «золата», напрыклад: золатаздабыча, золатапрамысловасць; б) слову «залаты», напрыклад: золатавалосы, золатагаловы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)