gilded

[ˈgɪldɪd]

adj.

1) залачо́ны, пазало́чаны

2) залаты́ (бага́ты)

the gilded youth — залата́я мо́ладзь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

нару́чны, ‑ая, ‑ае.

Які надзяваецца на руку, носіцца на руцэ. Ваявода зірнуў на залаты наручны гадзіннік і адказаў: — Я думаю, што а трэцяй мы будзем у Пінску. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

billon

[ˈbɪlən]

n.

1) білён -у m., залаты́ або́ срэ́бны сплаў

2) манэ́та зь білёну

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Злот, злоты ’польская грашовая адзінка’, адкуль ’манета вартасцю 15 кап’ (Нас., Бяльк.) і г. д. З польск. złoty ’грашовая адзінка (< ’залаты’, гл. золата). Злот, відаць, утварэнне назоўніка шляхам усячэння для падвядзення пад тып назвы іншых грашовых адзінак (рубель, дукат, талер і г. д.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шафра́нны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і шафранавы (у 3 знач.). Залаты і шафранны захад шырокай паласой дагараў за ляснымі волатамі. Караткевіч. Сонца свет ліе шафранны, У небе воблакі-лябёдкі. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Зо́лата. Рус., укр. зо́лото, польск., серб.-луж. złoto, палаб. zlåtă, чэш., славац., zlato, славен. zlató, серб.-харв. зла̑то, балг. зла̀то, макед. злато. Ст.-слав. злато. Ст.-рус. золото (1339 г.). Ст.-бел. золото (Марч., дыс.), злото < польск. (Гіст. лекс., 92, XV ст.; Булыка, Запазыч.), злато < ст.-слав. Прасл. zolto < і.-е. *gʼhlo‑, *gʼhel‑: літ. дыял. žel̃tas ’залаты’, лат. zèlts ’золата, залаты’, ням. Gold ’тс’, ст.-інд. híranyam, ст.-іран. zaranya ’золата’. Шанскі, 2, З, 105; Фасмер, 2, 103–104; Махэк₂, 716; Скок, 3, 656–657; БЕР, 1, 644–645; Траўтман, 368; Покарны, 1, 430. Пра развіццё значэння ў ст.-бел. прыметніка золотый гл. Булахаў, Прыметнік, 3, 89–90.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

акла́д, -ду м., в разн. знач. окла́д;

ме́сячны а. — ме́сячный окла́д;

залаты́ а. іко́ны — золото́й окла́д ико́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

nugget [ˈnʌgɪt] n.

1. самаро́дак (пра каштоўны метал);

a gold nugget залаты́ самаро́дак

2. крупі́нка чаго́-н. кашто́ўнага;

nuggets of information крупі́нкі інфарма́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Сыгне́т ’пярсцёнак з пячаткай’ (Нас., Сцяшк.), сыгнэ́т ’тс’ (Касп.), ’залаты пярсцёнак’ (маладз., Гіл.). Ст.-бел. сыкгнетъ (сегнетъ, сегнитъ, секгнетъ, сигнетъ, сыгнетъ) ’тс’ з 1498 г., запазычанне са ст.-польск. sygnet (XV ст.), якое з с.-лац. signetum (Булыка, Лекс. запазыч., 34), што да лац. signum ’знак’ (Брукнер, 528).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

złoty

I м.

злоты (грашовая адзінка Польшчы)

II złot|y

залаты;

~у medal — залаты медаль;

w ~ym humorze — у цудоўным настроі;

~y wiek czego — залаты век чаго;

mój ~y! — мой даражэнькі!;

~а młodzież — залатая моладзь;

~е gody (wesele) — залатое вяселле

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)