disrespect [ˌdɪsrɪˈspekt] n. (for/to) непава́га, непаша́на;

disrespect for the law непава́га да зако́ну

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гума́нна,

1. Прысл. да гуманны.

2. у знач. вык. З павагай, чалавечна. — Гэта ж не гуманна. — Не гуманна? Абы па закону было. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпаве́дна.

1. прысл. Належным чынам, як таго патрабуе дадзены выпадак.

Даведайся пра пастанову і дзейнічай адпаведна.

2. чаму і з чым, прыназ. з Д і Т. Згодна чаму-н., з чым-н., у залежнасці ад чаго-н.

Адпаведна сродкам.

Адпаведна закону.

Адпаведна з рашэннем.

|| наз. адпаве́днасць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

evasion [ɪˈveɪʒn] n.

1. ухіле́нне; абхо́д (закону, правілаў і да т.п.)

2. хі́трыкі; вы́круты, выкрута́сы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

повинова́ться сов. паслу́хаць (каго), паслу́хацца (каго); падпара́дкавацца (каму); несов. слу́хаць (каго), слу́хацца (каго); падпарадко́ўвацца (каму);

слу́шаю и повину́юсь слу́хаю і падпарадко́ўваюся;

все тела́ повину́ются зако́ну тяготе́ния усе́ це́лы падпарадко́ўваюцца зако́ну прыцягне́ння;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

lawman

[lɔmən]

n., pl. -men

ахо́ўнік зако́ну

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сіметры́чны, ‑ая, ‑ае.

Пабудаваны па закону сіметрыі; які мае сіметрыю. Планіроўка дома строга сіметрычная. Цэнтр — вялікая зала, з якой калідорамі можна трапіць у жылыя пакоі. «Помнікі».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

statutory

[ˈstætʃətɔri]

adj.

1) які́ даты́чыць зако́ну, даты́чны зако́ну

2) усталява́ны зако́нам

statutory offense — злачы́нства, за яко́е прадугле́джаная ка́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

contravention

[,kɑ:ntrəˈvenʃən]

n.

1) супярэ́чаньне

2) парушэ́ньне (зако́ну)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

подчинённый

1. (покорённый) пако́раны, ско́раны;

2. (поставленный в зависимость) падпара́дкаваны; (зависимый) падле́глы;

подчинённый зако́ну падпара́дкаваны зако́ну;

3. (поставленный под непосредственное руководство — по службе, работе) паднача́лены;

4. сущ. паднача́лены, -нага м.;

5. грам. зале́жны, падпара́дкаваны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)