prawnie

законна; паводле закона

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ука́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Пастанова вярхоўнага органа ўлады, якая мае сілу закона.

У.

Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь.

2. у знач. вык., каму, звычайна з адмоўем. Аўтарытэт, узор для пераймання, указчык (разм.).

Ты мне тут не ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэрага́цыя

(лац. derogatio)

частковая адмена старога закона.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

отме́на ж. адме́на, -ны ж.; (закона, решения — ещё) скасава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэкрэ́т, -а, Мэ́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Пастанова ўрада, якая мае сілу закона.

Д. аб міры.

Д. аб зямлі.

2. Дэкрэтны водпуск, водпуск па цяжарнасці і родах (разм.).

Пайсці ў д.

Знаходзіцца ў дэкрэце.

|| прым. дэкрэ́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ВІ́НА ЗАКО́Н ВЫПРАМЯНЕ́ННЯ,

закон размеркавання энергіі ў спектры абсалютна чорнага цела. Тэарэтычна выведзены В.Вінам. Паводле Віна закона выпрамянення шчыльнасць энергіі выпрамянення Uν, адпаведная частаце ν, выражаецца формулай: Uν = ν3 𝑓( ν/T ) , дзе f — некат. функцыя адносін ν/T, Tабс. т-ра. З Віна закона выпрамянення вынікае т.зв. закон зрушэння Віна, паводле яго даўж. хвалі λmax, на якую прыпадае максімум энергіі ў спектры выпрамянення абс. чорнага цела, адваротна прапарцыянальная яго абс. т-ры: λmaxT=b, дзе b=2,897∙10−3 м. K — пастаянная Віна. Віна закона выпрамянення — гранічны выпадак Планка закону выпрамянення для вял. частот (малых даўжынь хваль).

т. 4, с. 180

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

са́нкцыя

(лац. sanctio = строгая пастанова)

1) зацвярджэнне вышэйшым органам якога-н. акта, што надае яму сілу закона;

2) юр. мера супраць парушэння закона, дагавора, абавязацельства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

malpractice [ˌmælˈpræktɪs] n. fml

1. незако́нны ўчы́нак; злоўжыва́нне

2. прафесі́йная нядба́йнасць; парушэ́нне зако́на або́ прафесі́йных пра́віл

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

распространя́ть несов.

1. (делать доступным, известным) распаўсю́джваць;

распространя́ть уче́ние распаўсю́джваць вучэ́нне;

2. (расширять) пашыра́ць;

распространя́ть де́йствие зако́на пашыра́ць дзе́янне зако́на;

3. (наполнять запахом) напаўня́ць (што чым); распаўсю́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

примени́ть сов.

1. (приложить) прымяні́ць; (употребить) ужы́ць; (использовать) вы́карыстаць, скарыста́ць;

примени́ть статью́ зако́на прымяні́ць арты́кул зако́на;

примени́ть на пра́ктике ужы́ць (вы́карыстаць, скарыста́ць) на пра́ктыцы;

2. (приспособить) прыстасава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)