impound

[ɪmˈpaʊnd]

v.t.

1) заганя́ць (жывёлу ў за́гарадзь), замыка́ць

2) забіра́ць, канфіскава́ць

3) запру́джваць, зага́чваць (ваду́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zajeżdżać

I незак.

заязджаць; прыязджаць; пад’язджаць да чаго

II незак.

заганяць, замучваць (яздой)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stymie [ˈstaɪmi] v.

1. fml ста́віць у безвыхо́днае стано́вішча, заганя́ць у тупі́к;

stymie a plan сарва́ць план;

Negotiations became stymied. Перамовы зайшлі ў тупік.

2. sport паста́віць супе́рніка ў стано́вішча «ста́ймі» (гольф)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

угоня́ть​I несов.

1. гнаць; (выгонять) выганя́ць; (отгонять) адганя́ць; (загонять) заганя́ць;

угоня́ть скот в по́ле гнаць (выганя́ць) жывёлу ў по́ле;

2. (похищать) разг. кра́сці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

embarrass

[ɪmˈbærəs]

1.

v.t.

1) бянтэ́жыць, саро́міць

2) абцяжа́рваць

3) ускладня́ць

4) заганя́ць у даўгі́

2.

v.i.

саро́мецца, бянтэ́жыцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гольф

(англ. golf)

1) гульня ў мяч, які клюшкамі стараюцца заганяць у ямкі-лункі, пераадольваючы рад штучных перашкод;

2) мн. кароткія штаны з манжэтамі, якія зашпіляюцца пад каленам.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Скабі́ць ‘скрэбці (бульбу)’ (Мат. Гом.), магчыма, сюды ж (калі гэта не другаснае ўтварэнне) ска́біць ‘заганяць стрэмку’ (Нас., Байк. і Некр.), параўн. каш. skobʼic ‘здзіраць кару з дрэва’. Відаць, узыходзіць да прасл. *skobiti ‘скрэбці вострай прыладай’, роднаснага літ. skõbti ‘дзяўбсці, рваць, шчыпаць’, лац. scabere ‘драпаць’, ст.-в.-ням. scaban ‘тс’, ням. schaben ‘скрэбці, церці’, адносна якога выказваецца меркаванне пра яго страту ў славянскіх мовах яшчэ ў праславянскі перыяд (Варбат, Этимология–1971, 3). Гл. таксама SEK, 4, 281.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

dopędzać

dopędza|ć

незак.

1. даганяць;

2. заганяць (скаціну);

grosz grosza nie dopędzać — бракуе (не хапае) грошай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пазаганя́ць ​1, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

Загнаць куды‑н. усіх, многіх або ўсё, многае. [Лівень] пазаганяў у хаты людзей і, як бы нацешыўшыся, аціх. Асіпенка. Цімох Сымонавіч на ўсякі выпадак схапіў у рукі дубальтоўку і пазаганяў на месца патроны. Дубоўка.

пазаганя́ць ​2, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго.

Разм. Заганяць, замарыць усіх, многіх. — Коней.. пазаганялі да таго, што на іх страшна было паглядзець. Скрыган. — Вот ты, Пятро, дзень і ноч ірвеш, баб сваіх пазаганяў, а як жывеш? Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kennel

[ˈkenəl]

1.

n.

1) саба́чая бу́дка; сабака́рня f., саба́чнік -а m.

2) згра́я саба́к

•

- kennels

2.

v.t. (-ll-)

заганя́ць у сабака́рню, трыма́ць у сабака́рні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)