пазаво́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

1. Завесці, адвесці куды‑н. усіх, многіх. Пазаводзіць дзяцей у яслі.

2. Абзавесціся кім‑, чым‑н., увесці што‑н. — пра ўсіх, многіх. Пазаводзілі людзі пчол. □ [Вудзік:] — Вярнуліся паны з сваёй чэляддзю, пачалі заводзіць свае парадкі, ды яшчэ горш за царскія. Войтаў, солтысаў пазаводзілі. Колас.

3. Прывесці ў рух якія‑н. механізмы. Пазаводзіць гадзіннікі. Пазаводзіць маторы машын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плех, ‑а, м.

1. Месца на галаве, дзе не выраслі або вылезлі валасы; лысіна. Хадосьчын бацька Ігнат, з ружовым плехам і барадою, .. час ад часу пакрыкваў на жонку... Мележ. // Разм. Месца з вылезлай шэрсцю, футрам.

2. Голае месца сярод поля, лесу і пад. Сям-там паднімаліся ў неба стромкія яліны і сосны. Іх пакінулі знарок — абсемяняць аголены плех і заводзіць новы лес. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отводя́щий

1. прич. які́ (што) заво́дзіць; які́ (што) адво́дзіць; які́ (што) адхіля́е; см. отводи́ть​ 1—5;

2. прил. адво́дны;

отводя́щий нерв анат. адво́дны нерв.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уводи́ть несов.

1. ве́сці; (выводить) выво́дзіць; (отводить) адво́дзіць; (заводить) заво́дзіць;

2. разг. (похищать) кра́сці; (сводить) зво́дзіць; (отбивать у кого-л.) зво́дзіць, адбіва́ць; см. увести́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

family [ˈfæməli] n.

1. сям’я́

2. дзе́ці;

Have you any family? У вас ёсць дзеці?;

start a family заво́дзіць дзяце́й

♦

run in the family быць ча́стай з’я́вай у пэ́ўнай сям’і́;

Heart disease runs in the family. Сардэчнае захворванне – характэ́рная з’ява ў гэтай сям’і.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wdrażać

незак.

1. do czego навучаць, прывучаць;

2. пачынаць; заводзіць (справу і да т.п.);

wdrażać śledztwo — пачынаць следства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

заво́дзіцца несов.

1. в разн. знач. заводи́ться;

2. разг. (затевать ссору, драку) задира́ться;

3. прост. (горячиться, выходить из себя) заводи́ться;

1-3 см. заве́сціся;

4. страд. заводи́ться; отводи́ться; уводи́ться; вводи́ться; насажда́ться; см. заво́дзіць 1, 5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Séitensprung

m -(e)s, -sprünge

1) скачо́к убо́к

2) адступле́нне ад тэ́мы

3) любо́ўная інтры́га, захапле́нне

◊ Séitensprünge máchen — ≅ заво́дзіць ша́шні на старане́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

увлека́ть несов.

1. (тащить) цягну́ць, уця́гваць, заця́гваць; (захватывать) захо́пліваць; (уносить) не́сці; (уводить) ве́сці, заво́дзіць; (направлять) накіро́ўваць;

2. перен. (захватывать, восхищать) захапля́ць; (очаровывать) чарава́ць, зачаро́ўваць; (пленять) захапля́ць, прыва́бліваць; см. увле́чь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wytaczać

незак.

1. выкотваць, выкатваць;

2. (вадкасць) зліваць;

3. юр. прад(яўляць (іск); заводзіць, пачынаць, распачынаць (справу);

4. тэх. выточваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)