zjednać

зак.

1. заваяваць; здабыць; падпарадкаваць;

zjednać sobie sympatię — заваяваць сімпатыю;

2. памірыць; замірыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зама́нлівы, ‑ая, ‑ае.

Прывабны, спакуслівы. Там, у заманлівай глыбіні веснавога неба, і сапраўды міргаў жоўтым вокам Марс. Лупсякоў. Вельмі заманлівай была перспектыва заваяваць першынство ў дружыне. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

championship [ˈtʃæmpiənʃɪp] n.

1. першынство́, чэмпіяна́т

2. зва́нне чэмпіёна;

win a world swimming championship заваява́ць зва́нне чэмпіёна све́ту па пла́ванні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

побе́да перамо́га, -гі ж.;

одержа́ть побе́ду атрыма́ць (заваява́ць) перамо́гу;

верну́ться с побе́дой вярну́цца з перамо́гай;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заваява́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. заваяваць.

2. звычайна мн. (заваява́нні, ‑яў). Тое, што заваявана, набыта; заваёвы. Рэвалюцыйных заваяванні. □ Народныя заваяванні, здабытыя ў крывавым змаганні, ворагі .. хочуць адабраць назад. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зве́ргнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

Сілай пазбавіць улады; скінуць. Звергнуць цара. Звергнуць манархію. □ Мы ўзнімаем паўстанне са зброяй у руках, каб звергнуць царскі ўрад і заваяваць свабоду ўсяму народу. Ленін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wywalczyć

зак. co заваяваць што; дабіцца чаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

заваёўваць несов.

1. (подчинять при помощи военных действий) завоёвывать, покоря́ть;

2. перен. завоёвывать;

1, 2 см. заваява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

victory [ˈvɪktəri]n. перамо́га;

gain/win a victory over smb. перамагчы́, адо́лець каго́-н.; атрыма́ць, заваява́ць перамо́гу;

a victory for common sense перамо́га разу́мнага сэ́нсу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

podbić

зак.

1. падбіць;

podbić obcas — падбіць абцас;

podbić oko — падбіць вока;

2. заваяваць;

podbić czyje serce — заваяваць чыё сэрца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)