schrtten

vt

1) пераўтвары́ць у (жале́зны) лом

2) спіса́ць у (жале́зны) лом

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

iron2 [ˈaɪən] adj.

1. жале́зны (таксама перан.);

iron ore жале́зная руда́;

an iron will жале́зная во́ля

2. сто́йкі, цвёрды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Brcheisen

n -s, - жале́зны лом

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

isenzeit

f - гіст. жале́зны век

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ато́снік, ‑а, м.

Драўляны або жалезны падцяжнік, які надзяваецца на вось і за які прымацоўваецца атоса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

качарга́, -і́, ДМ -рзе́, мн. качэ́ргі іліч. 2, 3, 4) качаргі́, -чэ́ргаў, ж.

Тоўсты жалезны прут, сагнуты на канцы, для перамешвання паліва ў печы, выграбання попелу.

|| памянш. качарэ́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

|| прым. качарго́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

żeleźce

н. уст. вастрыё, жалезны наканечнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дахаўшчы́к, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст, які крые дахі. Грыміць пад крокамі жалезны дах. Калі адважны дахаўшчык праходзіць. Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

isenlegierung

f -, -en жале́зны сплаў; фераспла́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

isenschrott

m -s, -e жале́зны лом

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)