потряса́ться

1. (колебаться) трэ́сціся, дрыжа́ць;

2. страд. трэ́сціся, узвару́швацца, узру́швацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

quake​2 [kweɪk] v. дрыжа́ць; трэ́сціся; калаці́цца;

quake with fear/with cold дрыжа́ць ад стра́ху/ад хо́ладу;

The explosion made the whole building quake. Ад выбуху здрыгануўся ўвесь будынак.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shudder

[ˈʃʌdər]

1.

v.i.

уздры́гваць, дрыжа́ць, калаці́цца

2.

n.

дры́жыкі pl., дрыго́тка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bében

vi дрыжа́ць, трапята́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schüttern

vi калаці́цца, дрыжа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

калаці́цца, калачу́ся, кало́цішся, кало́ціцца; незак.

1. Дрыжаць, хістацца, трэсціся.

Сцены калоцяцца ад выбухаў.

К. ад страху.

Лісце калоціцца.

Сэрца моцна калоціцца.

2. Сварыцца, біцца (разм.).

3. перан. Непакоіцца, хвалявацца за каго-, што-н., клапаціцца аб кім-н.; ашчадна расходаваць.

К. за сваё дабро.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аддрыжа́ць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; ‑жым, ‑жыце; зак.

Скончыць, перастаць дрыжаць. Ні болю вострага, ні жалю, І струны сэрца аддрыжалі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вібрыкуля́рыя

(ад лац. vibrare = дрыжаць)

відазмененая асобіна ў паліморфнай калоніі імшанак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

асі́навы Espen-;

◊

дрыжа́ць як асі́навы ліст zíttern wie Éspenlaub

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wstrząsać się

незак. калаціцца. ўздрыгваць, дрыжаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)