загламаздзі́ць
‘набіць галаву, збіць бакі; наваліць адно на другое; пачаць шумець, крычаць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загламазджу́ |
загламаздзі́м |
| 2-я ас. |
загламаздзі́ш |
загламаздзіце́ |
| 3-я ас. |
загламаздзі́ць |
загламаздзя́ць |
| Прошлы час |
| м. |
загламаздзі́ў |
загламаздзі́лі |
| ж. |
загламаздзі́ла |
| н. |
загламаздзі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
загламаздзі́ |
загламаздзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
загламаздзі́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Second Coming [ˌsekəndˈkʌmɪŋ] n. the Second Coming eccl. Друго́е Прышэ́сце (Хрыста)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
перамясці́цца, -мяшчу́ся, -ме́сцішся, -ме́сціцца; зак.
Перасуну́ўшыся, заняць другое месца, размясціцца ў іншым месцы.
Полк перамясціўся ў другі горад.
|| незак. перамяшча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паблы́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.
1. Зблытаць, пераблытаць.
П. дрот.
2. Прыняць адно за другое.
Я гэта ні з чым не паблытаю.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
транспарціро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Той, хто займаецца транспарціроўкай, перавозіць што-н. з аднаго месца ў другое.
|| ж. транспарціро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
го́гаць
‘біць адно аб другое (гогаць гаршкі); стукаць па чым-небудзь, у што-небудзь (гогаць у спіну)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
го́гаю |
го́гаем |
| 2-я ас. |
го́гаеш |
го́гаеце |
| 3-я ас. |
го́гае |
го́гаюць |
| Прошлы час |
| м. |
го́гаў |
го́галі |
| ж. |
го́гала |
| н. |
го́гала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
го́гай |
го́гайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
го́гаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
дыфу́зія, -і, ж. (спец.).
Пранікненне аднаго рэчыва ў другое пры іх узаемным датыканні ў выніку цеплавога перамяшчэння часцінак рэчыва.
Д. газаў.
|| прым. дыфузі́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
яфрэ́йтар, -а, мн. -ы, -аў, м.
Другое ў парадку старшынства (пасля радавога) званне салдата, а таксама салдат, які мае гэта званне.
|| прым. яфрэ́йтарскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
нагламаздзі́ць
‘нагаварыць багата і не да ладу чаго-небудзь і без прамога дапаўнення; набіць галаву, забіць бакі; наваліць адно на другое’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нагламазджу́ |
нагламаздзі́м |
| 2-я ас. |
нагламаздзі́ш |
нагламаздзіце́ |
| 3-я ас. |
нагламаздзі́ць |
нагламаздзя́ць |
| Прошлы час |
| м. |
нагламаздзі́ў |
нагламаздзі́лі |
| ж. |
нагламаздзі́ла |
| н. |
нагламаздзі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нагламаздзі́ |
нагламаздзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
нагламаздзі́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)