пытлява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; незак., што.

Дробна размолваць і прасейваць папярэдне ачышчанае зерне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драбне́й прысл, драбне́йшы (выш. ст ад дробна, дробны) kléiner

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ráspelschokolade

f - дро́бна разме́льчаны шакала́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

klein schnéiden

* vt дро́бна нараза́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Нашыпулі́ць, нашыпуляць ’накрышыць; дробна насячы’ (Сл. ПЗБ). Ад шыпуліць ’дробна шчапаць, рэзаць, калоць’, што з літ. šipuliuoti ’шчапаць, біць’, гл. Лаўчутэ, Балтизмы, 74 (з л-рай).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пі́кулі, ‑яў; адз. няма.

Прыправа да некаторых страў, прыгатаваная з дробна нарэзанай марынаванай гародніны.

[Ад англ. pickle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́нны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з дробна размолатай пшаніцы. Манныя крупы. // Прыгатаваны з манных круп. Манная каша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

schnítzeln

vt дробна рэ́заць (паперу, садавіну)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ма́нна, -ы, ж.

1. Ежа, якая, паводле біблейскага падання, падала з неба іўдзеям у час іх вандравання па пустыні.

2. Крупы, зробленыя з дробна размолатай пшаніцы.

◊

Манна нябесная —

1) што-н. вельмі патрэбнае, доўгачаканае;

2) багацце падазронага паходжання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wégtrotten

vi (s) адыхо́дзіць, дро́бна перабіра́ючы [ступа́ючы] нага́мі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)