slumber

[ˈslʌmbər]

1.

v.i.

1) спаць; драма́ць

2) быць бязьдзе́йным (пра вулька́н)

2.

n.

1) лёгкі сон

2) бязьдзе́йны стан

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vigil [ˈvɪdʒɪl] n.

1. няспа́нне, нядрэ́мнасць;

keep a vigil не спаць, не драма́ць

2. кругласу́тачная дэманстра́цыя пратэ́сту (каля якога-н. міністэрства)

3. eccl. усяно́чная;

the Easter vigil веліко́дная ю́трань

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

drowse

[draʊz]

1.

v.i.

1) драма́ць; быць со́нным

2) быць вя́лым, ляні́вым

2.

v.t.

усыпля́ць, прысыпля́ць

3.

n.

дрымо́та, санлі́васьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

doze

[doʊz]

1.

v.i.

драма́ць

to doze off — задрама́ць

2.

v.t.

рабі́ць со́нным

3.

n.

дрымо́та f., лёгкі сон, паўсо́н -сну́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

акамнанеме́нт

(фр. accompagnement)

1) музычнае суправаджэнне спеваў, дэкламацыі;

2) перан. падзеі, з’явы, якія ствараюць гукавы фон чаму-н. (напр. драмаць пад а. дажджу).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

czuwać

незак.

1. не спаць; не драмаць; быць пільным; быць насцярожаным;

czuwać przy chorym — быць (дзяжурыць) пры хворым;

czuwać na warcie — не спаць (не драмаць; быць пільным) на варце;

2. назіраць за кім; клапаціцца пра каго; аб кім

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Клю́каць 1 ’кляваць, калупаць’ (Нас.). Укр. мюкати, рус. мюкать ’тс’, макед. мука, серб.-харв. кљўцати, славен. kljükati ’тс’. У заходнеславянскіх мовах гэта значэнне прадстаўлена менш паслядоўна. Рэлікты яго можна ўбачыць у кашуб. klukac ’драмаць, кляваць носам’, славац. kťuckaC ’тс’. Параўн. клюкацьг (гл.). Магчыма, кантамінацыя яшчэ пра славянскага перыяду kVuka і klbvati. Менш верагодным з’яўляецца вывядзенне гэтых лексем як вытворных з аднаго кораня (параўн. Трубачоў, Эт. сл., 10, 57).

◎ Клю́каць 2 ’піць хмельныя напіткі’ (Нас.). Укр. мюкати, рус. клюкать ’тс’. У іншых славянскіх мовах гэта значэнне адсутнічае. Да гукапераймальнага klukati/glukati ’булькаць, булькатаць’. Параўн. рус. глюкать, польск. glukać і адпаведныя формы з ^-пачаткам (Слаўскі, 1, 287). Гл., аднак, клюнуць у тым жа значэнні. Відавочна, тут наглядаецца кантамінацыя гукапераймальнага клюкаць / глюкаць і кляваць (магчыма, піць невялікімі порцыямі).

◎ Клю́каць 3 ’драмаць, уткнуўшы нос у што-небудзь’ (Нас.). Гл. клюкаць©.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мжыць ’заплюшчыць вочы’, мжы́цца ’змыкацца, заплюшчвацца’, ’мроіцца, здавацца’ (Нас., Яруш.). Укр. мига́тися, мигну́тися ’мроіцца, здавацца’, ’здацца’, ’мільгаць’, польск. mżyć, mżeć ’міргаць (вачыма)’, ’драмаць’, ’склейвацца (пра вочы)’, ’глядзець, нібы праз туман’, mżonki ’паўсон’. Да прасл. migati > міга́ць (гл.) (Брукнер, 351) ’хутка рухацца туды-сюды’ > ’міргаць вачыма, калі надыходзіць сон’ (параўн. літ. miegóti ’спаць’) > ’бачыць праз сон нешта час-ад-часу’ > ’здавацца, мроіцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дзю́баць разм.

1. (птушкі) pícken vt;

2. (стукаць чым-н вострым) stóßen* vt, schlágen* vt (чым-н. mit D);

◊

дзю́баць носам разм. éinschlummern vi (s), (éin)nícken vi (s); dösen vi (драмаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Сну́дзіць ‘нацягваць вяроўку або нітку з мэтай злавіць каго-небудзь’ (Нас.), ‘настройваць, наладжваць, арганізоўвацць’ (Гарэц., Др.-Падб.), снудзі́ць ‘ненадзейна прыстасоўваць для лоўлі’ (Юрч. Вытв.), снуда́ ‘пастка’ (Бяльк.). Няясна. Магчыма, звязана з славен. snúditi se ‘шмыгаць, снаваць’, якое Куркіна (Диал. структура, 116) лічыць этымалагічна тоесным літ. snauduliúti, snausti ‘драмаць, спаць; марудзіць, вагацца’, snaudà ‘дрымота, марудлівасць’, лат. snaũda ‘тс’, што ўзыходзяць да і.-е. *snou‑ з пашыральнікам d і зыходнай семантыкай ‘снаваць, матаць’. Прасл. *snuditi?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)