słono

солана;

słono zapłacić za co — дорага заплаціць за што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gęgnąć

зак.

1. гагатнуць;

2. разм. прагугніць;

grubo gęgnąć разм. дорага заплаціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

unerschwínglich, únerschwinglich

a недасту́пны, непасі́льны (пра цану і г.д.)

~ téuer — недасту́пна до́рага

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

злупі́ць разм

1. (здзерці) ábschälen vt, ábreißen* vt;

2. перан (дорага ўзяць) áusnehmen* vt; j-m das Fell über die Óhren zíehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аблупі́ць, ‑луплю, ‑лупіш, ‑лупіць; зак., каго-што.

1. Зняць верхні слой; ачысціць ад кары, шкарлупін, скуры і пад. Аблупіць кару на дрэве. □ Аня аблупіла яйка, памакнула ў соль і падала Сашы. Шамякін.

2. перан. Абрабаваць, абабраць; узяць занадта дорага.

•••

Аблупіць як ліпку — тое, што і абадраць як ліпку (гл. абадраць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dear

[dɪr]

1.

adj.

1) дарагі́; лю́бы; мі́лы

2) паважа́ны

Dear Sir (Madam) — Паважа́ны спада́р, -ая спада́рыня

3) дарагі́; кашто́ўны; высо́кі (цано́ю)

Fruit is still too dear — Садаві́на яшчэ́ задарага́я

2.

n.

дарагі́ -о́га m., дарага́я f.; лю́бы -ага m., лю́бая f.; даражэ́нькі -ага m., даражэ́нькая f.

3.

adv.

до́рага

а) to hold dear the memories of one’s childhood — до́рага цані́ць успамі́ны з свайго́ мале́нства

б) to sell dear — до́рага прадава́ць

4.

interj.

(выка́звае зьдзіўле́ньне, шкадава́ньне, нецярплі́васьць)

Oh dear! My head aches! — Бо́жа, як мне балі́ць галава!

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

schmálzen

vt прыпраўля́ць тлу́шчам

es ist mir zu gechmálzen — гэ́та для мяне́ на́дта до́рага

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вага́, -і́, ДМ вазе́, мн. ва́гі і (з ліч. 2, 3, 4) вагі́, ва́гаў, ж.

1. толькі адз. Цяжар каго-, чаго-н., які вызначаецца ўзважваннем.

Вызначыць вагу тавару.

Вагой у дваццаць кілаграмаў.

Меры вагі.

Барэц цяжкай вагі.

2. толькі адз., перан. Уплыў, аўтарытэт, значэнне.

Мець вагу ў калектыве.

3. Прылада для ўзважвання чаго-н.

Аўтаматычныя вагі.

◊

На вагу золата — вельмі дорага.

|| прым. вагавы́, -а́я, -о́е (да 1 і 3 знач.).

Вагавыя катэгорыі барцоў.

В. збор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даражы́цца, ‑ражуся, ‑ражышся, ‑ражыцца; незак.

Абл. Запрашваць надта дорага пры продажы чаго‑н. або наймаючыся на работу. Таргаваліся, таргаваліся, ды ніяк не могуць у цане сысціся: пан, бач, скупы быў і надта даражыўся. Якімовіч. Іван ніколі вельмі не даражыцца, ніколі нікому не адмаўляе. Ідзе, дзе ёсць патрэба ў яго цэпе, і памагае людзям. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагале́ць, ‑ее; ‑еем, ‑ееце, ‑еюць; зак.

1. Агаліцца, стаць больш голым (аб лесе, полі і пад.) — пра ўсё, многае. Сады пагалелі. // Стаць, зрабіцца пустымі, бязлюднымі — пра ўсё, многае. Так, дорага абышлася народу гэтая блакада. Вёскі пагалелі канчаткова, людзі туліліся ў лесе. Лось.

2. перан. Стаць бедным, збяднець — пра ўсіх, многіх. Людзі пагалелі за вайну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)