адкармі́ць, -кармлю́, -ко́рміш, -ко́рміць; -ко́рмлены; зак., каго-што.
Кормячы, давесці да сытасці, выкарміць; добрай ежай, кормам паправіць.
А. кабана.
|| незак. адко́рмліваць, -аю, -аеш, -ае.
|| звар. адкармі́цца, -кармлю́ся, -ко́рмішся, -ко́рміцца (разм.); незак. адко́рмлівацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. адко́рм, -у, м. Паставіць каня на а.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Дабра́нац ’добрай ночы’. Запазычанне з польск. dobranoc ’тс’. Гл. Арашонкава, Бел.-польск. ізал., 10 (карта на с. 13). Параўн. дабра́нач, дабра́нец.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дабро́м прысл разм im Guten (па-добраму); fréiwillig (па добрай волі)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
renomowany
які карыстаецца добрай рэпутацыяй (славай); вядомы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
cape [keɪp] n. мыс;
Cape Horn мыс Горн;
Cape of Good Hope мыс До́брай Надзе́і
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ambassador [æmˈbæsədə] n.
1. амбаса́дар; пасо́л
2. прадстаўні́к
3. паслане́ц;
goodwill ambassadors пасланцы́ до́брай во́лі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
bona fide
[,boʊnəˈfaɪdi]
adj.
з до́брай ве́рай, дабраду́шны; праўдзі́вы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
мі́сія, -і, мн. -і, -сій, ж.
1. Адказная роля, высокае прызначэнне каго-н.
Вялікая м. вучонага.
2. Пастаяннае дыпламатычнае прадстаўніцтва пры якой-н. дзяржаве на чале з пасланнікам.
3. Дыпламатычная дэлегацыя спецыяльнага прызначэння.
М. дружбы (перан.). М. добрай волі (перан.).
4. Місіянерская арганізацыя.
Папская м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
well-born [ˌwelˈbɔ:n] adj. fml радаві́ты, зна́тнага пахо́джання; з до́брай сям’і́ (у сацыяльным або генетычным плане)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
паро́дзісты, ‑ая, ‑ае.
1. Надзелены якасцямі добрай пароды (пра свойскую жывёлу). [Максім:] — Трэба будзе сапраўды папрасіць у Гайнай, каб прадала пародзістых кароў. Шамякін. // Які з’яўляецца прыкметай добрай пароды, сведчыць аб прыналежнасці да добрай пароды.
2. Уст. Надзелены рысамі, якія сведчаць аб арыстакратычным паходжанні. // Які з’яўляецца прыкметай такога паходжання. Седзячы ў доле і ўсё кашляючы,.. [Сотнікаў] пазіраў на свайго канваіра — маладога хлопца ў чорнай фарсістай кубанцы, яго прыгожы з пародзістым носам твар, на якім часам з’яўлялася нечакана прываблівая ўсмешка. Быкаў.
3. Разм. Моцнага складу, здаровы, дужы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)