пульс, -у, м.

1. Рытмічны рух сценак артэрый, які выклікаецца дзейнасцю сэрца.

Намацаць п.

2. перан., чаго. Тэмп жыцця, руху чаго-н.

П. грамадскага жыцця.

|| прым. пу́льсавы, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шматгаліно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае некалькі ці шмат галін; які займаецца рознабаковай дзейнасцю. Шматгаліновая гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

багасло́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да багаслоўя. Багаслоўскія кнігі. // Звязаны з дзейнасцю багасловаў. Багаслоўскія дыспуты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сена́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сената. Сенацкая камісія. // Звязаны з дзейнасцю сената. Сенацкі ўказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урачэ́бны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з дзейнасцю ўрача; медыцынскі. Урачэбны ўчастак. Урачэбны пункт. Урачэбны нагляд. Урачэбны камісія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

філармані́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да філармоніі; звязаны з дзейнасцю філармоніі. Філарманічны канцэрт. Філарманічны аркестр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устано́ва, -ы, мн. -ы, -но́ў, ж.

Арганізацыя, якая кіруе пэўнай галіной работы, занятая адпаведнай дзейнасцю.

Дзяржаўныя ўстановы.

Навуковая ў.

Дзіцячыя ўстановы (дзіцячыя яслі, сады, бальніцы і пад.).

○

Навучальная ўстанова — агульная назва школ, тэхнікумаў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ланка́стэрскі, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з дзейнасцю Дж. Ланкастэра.

•••

Ланкастэрская сістэма навучання гл. сістэма.

Ланкастэрская школа гл. школа.

[Ад імя англійскага настаўніка Дж. Ланкастэра.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпаста́з, ‑у, м.

Застой крыві ў ніжніх частках цела, які назіраецца ў хворых з аслабленай сардэчнай дзейнасцю.

[Ад грэч. hypó — пад, знізу і stásis — застон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імпе́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

1. Манархічная дзяржава на чале з імператарам.

Рымская і.

2. перан. Буйная манаполія, якая ажыццяўляе кантроль над пэўнай галіной прамысловасці, над якой-н. дзейнасцю.

Імперыя прэсы.

|| прым. імпе́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)