вазі́ць, важу, возіш, возіць; незак., каго-што.

1. Дастаўляць, перамяшчаць каго‑, што‑н. пры дапамозе транспарту. Вазіць пасажыраў. □ Дзень пры дні.. [Леапольд Гушка] вазіў каменне.. на шашу. Чорны.

2. Катаць. Вазіць дзяцей на аўтамабілі.

•••

Вазамі вазіць — вазіць у вялікай колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

supply​2 [səˈplaɪ] v.

1. забяспе́чваць

2. дастаўля́ць, дава́ць, пастаўля́ць;

supply proofs дава́ць до́казы;

supply services рабі́ць паслу́гі

3. дапаўня́ць, пакрыва́ць (недахопы), задавальня́ць (патрэбы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Выстарча́ць ’набываць стараннем, клопатамі’ (Нас.); ’дастаўляць усё па жаданню, хацець чаго-небудзь нязбытнага’ (Бір. Дзярж.), вы́старчыць ’хапіць’ (Сцяц.); ’выпрасіць’ (Праблемы філал., 4). Ст.-бел. выстарчити ’схапіць’. Запазычанне з польск. wystarczać ’хапаць, быць дастатковым’ (Булыка, Запазыч., 75).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

furnish

[ˈfɜ:rnɪʃ]

v.t.

1) забясьпе́чваць; дастаўля́ць, дастача́ць (інфарма́цыю)

2) мэблява́ць, абсталёўваць мэ́бляю

furnished apartment — мэблява́ная кватэ́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

харчава́ць, ‑чую, ‑чуеш, ‑чуе; незак., каго-што.

Даваць, дастаўляць каму‑н. ежу; карміць. Харчаваць усю сям’ю. □ Тут кожны быў другому друг, Тут харчавалі партызанаў, Тут раздавалі сотням рук Вінтоўкі, кольты і паганы. Таўбін. Калі нас так увесь час будуць харчаваць, то мы за тры гады адгадуемся, як на курорце. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ábliefern

vt

1) здава́ць; уруча́ць

2) пастаўля́ць, дастаўля́ць, адпуска́ць (тавар)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zústellen

vt

1) дастаўля́ць, уруча́ць

2) (mit D, durch A) застаўля́ць (што-н. чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

deliver [dɪˈlɪvə] v.

1. дастаўля́ць, уруча́ць;

The postman delivers letters. Паштальён разносіць пісьмы.

2. гавары́ць, чыта́ць;

deliver a speech выступа́ць з прамо́вай

3. : She was delivered of a child. Яна нарадзіла дзіця.

4. : deliver judgement выно́сіць рашэ́нне суда́/пастано́ву/прысу́д

5. вызваля́ць, збаўля́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Віж 1 ’шпіён, чалавек, які імкнецца непрыкметна выведаць, высачыць пра другіх’ (Янк. I, Жд., 2, КТС), ст.-бел. вижь ’судовы прыстаў, судовы выканаўца, які меў абавязак дастаўляць у суд адказны бок, абвінавачаных і рабіць агляды і дазнанні’ (Гарб.), укр. віж ’камісар, судовы прыстаў (у старых судах)’, польск. widz ’сведка’, ст.-польск. widz ’віж’. Да прасл. vidjь ’той, хто бачыць’ < viděti.

Віж 2 ’глядзі’ (Нас.), рус. вижь ’вось, вось жа, глядзі’, вишь ’тс’, ст.-рус. вижь, ст.-слав. виждь, чэш. viz, макед. види ’тс’ і г. д. Прасл. vidjь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

líefern

vt

1) дастаўля́ць, пастаўля́ць

frei Haus ~ — дастаўля́ць бяспла́тна на дом

éinen Zéugen ~ — прыве́сці [прадста́віць] све́дку

2)

éinen Bewéis ~ — даказа́ць, прыве́сці до́каз

j-m éine Schlacht ~ — дава́ць бой каму́-н.

3) выпуска́ць (прадукцыю)

◊ er ist gelíefert, er ist ein gelíeferter Mann — ён ко́нчаны чалаве́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)