дабрабы́т м

1. (дастатак) Wóhlstand m -(e)s;

2. (добрыя ўмовы побыту) béstmögliche Éinrichtung; vórbildliche Órdnung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дабрабы́т, ‑у, М ‑быце, м.

Дастатак, матэрыяльная забяспечанасць. Клапаціцца пра дабрабыт савецкіх людзей. □ [Лукаш] зразумеў, што жыццё — гэта не толькі свой дабрабыт, маленькае асабістае шчасце або гора, а нешта значна большае і глыбейшае. Чарнышэвіч. // Добрыя ўмовы быту; добраўпарадкаванасць. Дабрабыт горада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

opulence

[ˈɑ:pjələns]

n.

1) бага́цьце n.

2) замо́жнасьць f., даста́так -ку m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

plenitude

[ˈplənətu:d]

n.

паўната́ f., кампле́ктнасьць f.; мно́ства n.; даста́так -ку m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дово́льство ср.

1. (достаток) даста́так, -тку м.; (зажиточность) замо́жнасць, -ці ж.;

2. (удовлетворение) здаво́ленне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

welfare

[ˈwelfer]

n.

1) даста́так -ку m.; дабрабы́т -у m.

2) сацыя́льная апе́ка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Раско́ша, ро́скаш ’празмерны дастатак, пышнасць, велічнае хараство’, ’прастор, свабода, пачуццё свабоды, волі’, ’спакой’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ, Ян.), ’воля, прыволле, прастор’ (Касп., Байк. і Некр.), ’багацце’ (Байк. і Некр.), роско́ша ’дадатак’ (ТС). Параўн. укр. р́оскіш ’празмерны дастатак, задавальненне, асалода’, рус. ро́скошь ’прыемнасць, раскоша’, польск. rozkosz ’роскаш, багацце’, чэш., славац. rozkoš ’радасць, асалода’, славен. razkošje ’роскаш, багацце, радасць’, серб.-харв. ра̀скош ’раскоша’, балг. разко́ш ’асалода’. Звычайна рэканструюецца як *orzkošь (< *orzkoxj‑) і звязваецца з *koxati (гл. кахаць). Гл. Фасмер, 3, 504; Брукнер, 242; Бязлай, 3, 159; БЕР, 6, 155.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

copiousness

[ˈkoʊpiəsnəs]

n.

1) мно́ства n., бага́цьце n., даста́так -ку m.

2) вы́чарпанасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wealth [welθ] n.

1. бага́цце, дабро́, даста́так;

a man of great wealth ве́льмі бага́ты чалаве́к

2. вялі́кая ко́лькасць;

a wealth of opportunity шмат магчы́масцей

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zamożność

ж. заможнасць; дастатак; багацце;

rosnąć w zamożność — станавіцца заможным; багацець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)