акура́тны, -ая, -ае.

1. Які захоўвае парадак, дакладнасць; спраўны.

А. чалавек.

2. Старанна, спраўна зроблены, дакладны.

Акуратная работа.

|| наз. акура́тнасць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

то́чный дакла́дны; (аккуратный) акура́тны;

то́чная меха́ника дакла́дная меха́ніка;

то́чные нау́ки дакла́дныя наву́кі;

то́чное вре́мя дакла́дны час;

то́чный челове́к акура́тны чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сна́йперскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да снайпера. Снайперская вінтоўка. // Трапны, дакладны. Снайперскі агонь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rigorous [ˈrɪgərəs] adj.

1. стро́гі; суро́вы;

ri gorous measures стро́гія ме́ры

2. дакла́дны;

a rigorous scientific method дакла́дны навуко́вы ме́тад

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АЎТЭНТЫ́ЧНЫ ТЭКСТ

(ад грэч. authentikos сапраўдны),

дакладны, заснаваны на першакрыніцы тэкст якога-небудзь дакумента, твора (складзены, як правіла, на інш. мове). У міжнар. праве — тэкст міжнар. дагавора, які дзяржавы — удзельніцы дагавору разглядаюць як асноўны, дакладны тэкст арыгінала. Калі дагавор складаецца на некалькіх мовах, то ўсе тэксты на гэтых мовах абвяшчаюцца аўтэнтычнымі.

т. 2, с. 123

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

wiarogodny

верагодны; пэўны; дакладны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pinpoint​2 [ˈpɪnpɔɪnt] adj. дакла́дны;

pinpoint accuracy вялі́кая дакла́днасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

truthful [ˈtru:θfəl] adj. праўдзі́вы;

a truthful portrait дакла́дны партрэ́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дасло́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які поўнасцю, слова ў слова адпавядае першакрыніцы; літаральна, дакладны. Даслоўны пераклад. Даслоўная перадача размовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

храно́метр

(ад храна- + -метр)

вельмі дакладны гадзіннік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)