дакла́дней прысл. (выш. ст. ад дакладна) genáuer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ме́ткі, -ая, -ае.

1. Здольны дакладна пападаць у цэль.

М. стралок.

2. перан. Які выразна і трапна азначае што-н.

Меткае параўнанне.

|| наз. ме́ткасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

religiously [rɪˈlɪdʒəsli] adv.

1. рэлігі́йна; набо́жна

2. дакла́дна;

I was religiously following all the instructions. Я дакладна выконваў усе інструкцыі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тэ́рмін², -а, мн. -ы, -аў, м.

Слова або словазлучэнне, якое дакладна абазначае пэўнае паняцце якой-н. спецыяльнай галіны навукі, тэхнікі, мастацтва і пад.

Тэхнічны т.

Мовазнаўчы т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

не́дзе, прысл.

1. У нейкім, дакладна невядомым месцы; дзесьці.

Н. пачуўся стрэл.

2. з інф. Няма месца (дзе можна было б што-н. зрабіць, размясціцца і пад.).

Схавацца н.

3. з інф. Неадкуль (што-н. узяць, атрымаць і пад.).

Н. было напіцца.

4. Невядома куды, кудысьці.

Сысці н. з дому.

5. Ужыв. ў выпадках, калі дакладна не вызначаецца час дзеяння.

Прыехалі н. к вечару.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тща́тельно нареч. стара́нна; руплі́ва, ру́пна, шчы́ра; дба́йна, пі́льна, ува́жліва; акура́тна; дакла́дна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

correctly [kəˈrektli] adv.

1. пра́вільна, слу́шна, дакла́дна

2. карэ́ктна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

definitely [ˈdefɪnətli] adv.

1. дакла́дна, я́сна

2. абавязко́ва; безумо́ўна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

literally [ˈlɪtərəli] adv.

1. літара́льна

2. дакла́дна, без перабо́льшванняў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

субкантыне́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Вялікая, геаграфічна дакладна акрэсленая частка кантынента.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)