compel

[kəmˈpel]

v.t.(-ll-)

1) змуша́ць, прымуша́ць, вымуша́ць

2) дабіва́цца; дамага́цца

3) зганя́ць (у грамаду́, да ку́чы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

conciliate

[kənˈsɪlieɪt]

v.

1) прыміра́ць, улаго́джваць

2) дабіва́цца прабачэ́ньня, здабыва́ць, заваёўваць прыхі́льнасьць, паша́ну

3) пагаджа́ць (ро́зныя пагля́ды)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vindicate [ˈvɪndɪkeɪt] v. fml

1. абараня́ць, падтры́мліваць;

vindicate a decision падтры́мліваць рашэ́нне;

vindicate one’s claim дабіва́цца свайго́ пра́ва

2. апра́ўдваць, рэабілітава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

elicit [ɪˈlɪsɪt] v. fml дабіва́цца (адказу, інфармацыі);

We could elicit no response from him. Мы не маглі дабіцца ад яго (аніякага) адказу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ábtrotzen

vt (etw. j-m) дабіва́цца, вы́рваць (што-н. у каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusrichten

vt

1) выраўно́ўваць

2) выко́нваць; пасыла́ць, перадава́ць (прывітанне)

3) дабіва́цца (чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zyskiwać

незак.

1. дабівацца; атрымліваць;

2. (co, na czym) выйграваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dochrapywać się

незак. дабівацца, дамагацца;

dochrapywać się stanowisk — дамагацца пасад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

coast​2 [kəʊst] v.

1. спуска́цца з гары́ свабо́дным ко́лам

2. е́хаць нака́там

3. (through) лёгка дабіва́цца по́спеху

4. (along) рабі́ць (што-н.) без вы́сілкаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шы́я, -і, мн. -і, шый, ж.

Частка цела, якая злучае галаву з тулавам.

Доўгая ш.

◊

Даць па шыі каму-н. — выгнаць, зняць з працы каго-н.

Намыліць шыю каму-н. — моцна аблаяць, строга спагнаць.

На шыі вісець (або сядзець) у каго-н. — быць цяжарам, клопатам для каго-н.

На шыю вешацца каму-н. — пра жанчыну: назойліва дабівацца ўвагі.

Скруціць або зламаць шыю на чым-н. — пацярпець няўдачу, загінуць.

|| памянш. шы́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, шы́ек, ж.

|| прым. шы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)