барць Бортнае дрэва (Грыг. 1850).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ба́юр Ставок; возера (Грыг. 1850).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

бры́ла Камлыга зямлі (Грыг. 1850).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Кустуро́вы ’зроблены з крашанай шэрсці’ (Грыг.)· Відаць, ад *кунстаровы∼*кунстар (< с.-н.-ням. kunster ’мастак’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Машчэр ’таўкач’ (Грыг.), браг. ’невялікая мерная ступка’ (Нар. словатв.), машчэрык ’тс’ (Растарг.). Да мажджэр (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Наву́рзацца ’наесціся многа’ (Грыг.), навурзгацца ’тс’ (полац., Нар. лекс.). Ад ву́рзаць, ву́рзгаць ’хлябтаць, сёрбаць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Няцёса ’няветлівы, недалікатны чалавек’ (Грыг.). З не і цягаць (гл.), параўн. рус. неотёсанный ’грубы, некультурны'

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Аглама́жжацца ’пазбавіцца памяці і ўвагі’ (Нас.), агламажжаць ’аглушаць’ (Грыг.), агламажоны. Магчыма, ‑ажж‑ < ‑ажд‑ < ‑азд‑. Гл. агламаздаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ву́мнічаць ’мудраваць’ (Грыг.). Запазычана з рус. у́мничать, хутчэй за ўсё вусным шляхам з рускага гарадскога прастамоўя.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Квіто́к ’квітанцыя, талон’ (ТСБМ, Бяльк.), ’запіска, пісьмовы дазвол’ (Нас., Грыг., Сл. паўн.-зах., Шат.). Гл. квіт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)