прэс-гру́па

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прэс-гру́па прэс-гру́пы
Р. прэс-гру́пы прэс-гру́п
Д. прэс-гру́пе прэс-гру́пам
В. прэс-гру́пу прэс-гру́пы
Т. прэс-гру́пай
прэс-гру́паю		 прэс-гру́памі
М. прэс-гру́пе прэс-гру́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мо́кша, ‑ы, м. і ж.

Адна з дзвюх этнаграфічных груп мардоўскага народа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эрзя, ‑і, м. і ж.

Адна з дзвюх этнаграфічных груп мардоўскага народа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

integrated [ˈɪntɪgreɪtɪd] adj. інтэграва́ны; ко́мплексны; збалансава́ны;

an integrated school зме́шаная шко́ла (для дзяцей розных рас або сацыяльных груп)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ге́та, нескл., н.

У некаторых краінах: асобныя кварталы горада, выдзеленыя для пражывання дыскрымінаваных расавых ці рэлігійных груп насельніцтва.

Негрыцянскае г. (у ЗША). Яўрэйскія г. (у Еўропе пры фашызме). Каталіцкія г. (у Паўночнай Ірландыі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стараста́т, ‑а, М ‑таце, м.

Выбарная арганізацыя, у якую ўваходзяць старасты вучэбных груп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

субкульту́ра, -ы, ж.

Сукупнасць разнастайных поглядаў, маральных установак, стэрэатыпаў паводзін, якія звычайна супрацьстаяць прызнаным грамадскім нормам і характэрныя для нефармальных маладзёжных аб’яднанняў або іншых сацыяльных груп.

Сімвалы субкультур.

|| прым. субкульту́рны, -ая, -ае.

Субкультурнае асяроддзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

з’езд¹, -а/-у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. -у, гл. з’ехацца.

2. -а. Сход прадстаўнікоў якіх-н. вялікіх арганізацый, груп насельніцтва і пад.

З. славістаў.

|| прым. з’е́здаўскі, -ая, -ае (да 2 знач.; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

параге́незіс, ‑у, м.

Спец. Заканамернае сумеснае знаходжанне ў зямной кары груп мінералаў. Парагенезіс мінералаў. Вучэнне аб парагенезісе.

[Грэч. para — побач і genesis — зараджэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хард-рок-гру́па

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хард-рок-гру́па хард-рок-гру́пы
Р. хард-рок-гру́пы хард-рок-гру́п
Д. хард-рок-гру́пе хард-рок-гру́пам
В. хард-рок-гру́пу хард-рок-гру́пы
Т. хард-рок-гру́пай
хард-рок-гру́паю		 хард-рок-гру́памі
М. хард-рок-гру́пе хард-рок-гру́пах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)