Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
іерэмія́да
(ад н.-лац. Jeremias = імя біблейскага прарока)
слёзная, горкая скарга, нараканне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
рэ́дзькажбат Réttich m -(e)s, -e;
◊ надаку́чыць як го́ркая рэ́дзькаразмj-m zum Hals heráushängen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
сцяжэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.
Абл. Ацяжэць. Доля ты нашая — сумнае жніва, думка пра сноп, што сцяжэе ў руках... Капае званка на сэрца, на нізу горкая песня — сляза жаўрука...Таўлай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ре́дька рэ́дзька, -кі ж.;
◊
надое́сть ху́же го́рькой ре́дькипогов. апры́краць як го́ркая цыбу́ліна; хоць ма́халам гані́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
bittern
I[ˈbɪtərn]
n.
буга́й -я́m. (пту́шка)
II[ˈbɪtərn]
n.
го́ркая ва́дкасьць пасьля́ крышталіза́цыі марско́е вады́; ма́тачны раство́р у салява́рні
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
беззяме́лле, ‑я, н.
Адсутнасць або недахоп зямлі, неабходнай для жыцця чалавека. Кравец Самабыль радзіўся і вырас у вёсцы. Прафесіі свае не любіць: горкая бядота, беззямелле змусілі яго шукаць іншага спосабу да жыцця.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэ́дзька, ‑і, ДМ рэдзьцы; ж.
1. Агародная караняплодная расліна сямейства крыжакветных.
2.зб. Караняплоды гэтай расліны з гаркаватым вострым смакам і пахам.
3. Асобны плод гэтай расліны.
•••
Як горкая рэдзька — вельмі, надта (надакучыць, абрыднуць).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)