галубо́к гл. голуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вяхі́р, вехіра́, мн. вехіры́, вехіро́ў, м.

Буйны лясны голуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́лубь го́луб, -ба м.;

го́лубь ми́ра го́луб мі́ру;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сиза́рь зоол.

1. дзі́кі го́луб;

2. (сизый голубь) шы́зы го́луб.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ту́рман, -а, мн. -ы, -аў, м.

Голуб асобай пароды, які мае здольнасць куляцца пры палёце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wood pigeon [ˈwʊdˌpɪdʒn] zool. лясны́ го́луб, дзі́кі го́луб

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

труба́ч

‘трубасты голуб

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. труба́ч трубачы́
Р. трубача́ трубачо́ў
Д. трубачу́ трубача́м
В. трубача́ трубачо́ў
Т. трубачо́м трубача́мі
М. трубачы́ трубача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

dove [dʌv] n. го́луб

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

го́лубе звательная форма, см. го́луб2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

труба́сты, ‑ая, ‑ае.

У выразе: трубасты голубголуб з хвастом, падобным на трубу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)