абчэ́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абчапляць. Старац сівы, як голуб, абчэплены торбамі і з кіем у руках, сядзіць на лаве. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яснаво́кі, ‑ая, ‑ае.

З яснымі, светлымі вачамі. Спі, засні, мой голуб яснавокі. Вялюгін. / у перан. ужыв. Во з-за лёгкай, празрыстай хмарынкі Яснавокае сонца зірнула. Журба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскватарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Размясціць па кватэрах. Лейтэнант Голуб раскватараваў сваю роту па хатах. Васілевіч. Па два-тры ў хату раскватараваў нас старшыня. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галубо́к, -бка́ м.

1. уменьш.-ласк. (к го́луб 1) голубо́к;

2. разг. (ласковое обращение) голубо́к, голу́бчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

труба́ч, ‑а, м.

1. Музыкант або сігнальшчык, што іграе на трубе. У Брэсце жыве адзін з удзельнікаў памятных баёў — ваенны музыкант трубач Міхаіл Ігнацюк. «Беларусь».

2. Разм. Тое, што і трубасты голуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сі́мвал м., в разн. знач. си́мвол;

го́луб — с. мі́ру — го́лубь — си́мвол ми́ра;

~лы хімі́чных элеме́нтаў — си́мволы хими́ческих элеме́нтов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

аўтама́тчык, ‑а, м.

1. Рабочы, які абслугоўвае аўтамат (у 1 знач.). Токар-аўтаматчык.

2. Баец, узброены аўтаматам (у 2 знач.). Голуб памятаў, як паласнула шэра-зялёную нямецкую калону першая чарга яго аўтаматчыкаў... Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Columba non generat aquilam

Голуб не нараджае арла.

Голубь не родит орла.

Гл.: Aquila...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

э́нскі, ‑ая, ‑ае.

Ужываецца замест назвы, якая па якіх‑н. прычынах павінна застацца невядомай і не можа быць указана; абазначае: нейкі. На заставе энскай, На застрэшку гор — Хлопцы са Смаленска І адзін маёр. Голуб.

[Ад назвы лац. літары «n».]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

корми́лец

1. кармі́цель, -ля м.;

2. (в обращении) галубо́к, -бка́ м., го́луб, -ба м.; (батюшка) ба́цюхна, -ны м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)