глухі - Пошук

глушэ́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. глухі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cul-de-sac [ˈkʌldəsæk] n. тупі́к, глухі́ заву́лак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зашпо́каць

‘пачаць шпокаць - падаючы, стукаючыся аб што-небудзь, утвараць кароткі глухі гук’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

thud¹ [θʌd] n. глухі́ гук, стук; цяжкі́ ўдар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

напе́каць

‘набіць каго-небудзь чым-небудзь, што выдае глухі гук, напекаць па чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

deaf

[def]

adj.

1) глухі́; глухава́ты

2) безува́жны, неспага́длівы, нячу́лы, глухі́ (да про́сьбаў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

шпо́каць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; незак. (разм.).

Падаючы, стукаючыся аб што-н., утвараць кароткі глухі гук.

Жалуды шпокалі з дуба на дол.

|| аднакр. шпо́кнуць, -не; -ні.

|| наз. шпо́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

stócktaub

a зусі́м глухі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

tuneless [ˈtju:nləs] adj. немелады́чны; бязгу́чны;

a tuneless voice глухі́ го́лас

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пе́каць

‘біць каго-небудзь чым-небудзь, што ўтварае глухі гук (пекаць каго-небудзь пранікам); забіваць каго-небудзь (пекаць кабана)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Verbum