зашмя́каць
‘пачаць шмякаць - стукаць, утвараючы глухі гук, чмякаць, чвякаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зашмя́каю |
зашмя́каем |
| 2-я ас. |
зашмя́каеш |
зашмя́каеце |
| 3-я ас. |
зашмя́кае |
зашмя́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
зашмя́каў |
зашмя́калі |
| ж. |
зашмя́кала |
| н. |
зашмя́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зашмя́кай |
зашмя́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зашмя́каўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зашу́рхаць
‘пачаць шурхаць - утвараць глухі, лёгкі гук, шапацець’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зашу́рхаю |
зашу́рхаем |
| 2-я ас. |
зашу́рхаеш |
зашу́рхаеце |
| 3-я ас. |
зашу́рхае |
зашу́рхаюць |
| Прошлы час |
| м. |
зашу́рхаў |
зашу́рхалі |
| ж. |
зашу́рхала |
| н. |
зашу́рхала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зашу́рхай |
зашу́рхайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зашу́рхаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
глушэ́йшы, ‑ая, ‑ае.
Выш. ст. да прым. глухі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
cul-de-sac [ˈkʌldəsæk] n. тупі́к, глухі́ заву́лак
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
зашпо́каць
‘пачаць шпокаць - падаючы, стукаючыся аб што-небудзь, утвараць кароткі глухі гук’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зашпо́каю |
зашпо́каем |
| 2-я ас. |
зашпо́каеш |
зашпо́каеце |
| 3-я ас. |
зашпо́кае |
зашпо́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
зашпо́каў |
зашпо́калі |
| ж. |
зашпо́кала |
| н. |
зашпо́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зашпо́кай |
зашпо́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зашпо́каўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
thud1 [θʌd] n. глухі́ гук, стук; цяжкі́ ўдар
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
напе́каць
‘набіць каго-небудзь чым-небудзь, што выдае глухі гук, напекаць па чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
напе́каю |
напе́каем |
| 2-я ас. |
напе́каеш |
напе́каеце |
| 3-я ас. |
напе́кае |
напе́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
напе́каў |
напе́калі |
| ж. |
напе́кала |
| н. |
напе́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
напе́кай |
напе́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
напе́каўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
deaf
[def]
adj.
1) глухі́; глухава́ты
2) безува́жны, неспага́длівы, нячу́лы, глухі́ (да про́сьбаў)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
шпо́каць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; незак. (разм.).
Падаючы, стукаючыся аб што-н., утвараць кароткі глухі гук.
Жалуды шпокалі з дуба на дол.
|| аднакр. шпо́кнуць, -не; -ні.
|| наз. шпо́канне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
stócktaub
a зусі́м глухі́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)