genetyka
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
genetyka
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
антрапагене́тыка
(ад антрапа- +
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гене́тык
(ад
спецыяліст у галіне генетыкі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
імунагене́тыка
(ад імуна- +
раздзел генетыкі, які вывучае фактары перадачы ў спадчыну імунітэту 1.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
філагене́тыка
(
навука, якая вывучае заканамернасці развіцця жывёльнага і расліннага свету.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фармакагене́тыка
(ад
вучэнне аб спадчыннай зменлівасці арганізма пад уплывам лекавых рэчываў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ву́чань, -чня,
1. Той, хто вучыцца ў школе ці ў прафесійна-тэхнічным вучылішчы.
2. Той, хто вучыцца чаму
3. Паслядоўнік чыйго
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
антагене́тыка
(ад
раздзел генетыкі, які вывучае генетычныя асновы індывідуальнага развіцця арганізма.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
цытагене́тыка
(ад цыта- +
раздзел генетыкі, які вывучае заканамернасці спадчыннасці і зменлівасці на ўзроўні клеткі і храмасом.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фенагене́тыка
(ад
раздзел генетыкі, які вывучае праяўленне дзеяння генаў і іх сукупнасці ў працэсе развіцця асобіны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)